Konu..
Ekranın  sanal gerçekligi içinde
Eski yıllara ait
bir figür belirir dijital dünyanın ötesinde bir anlam arar. Bir süre sonra  dijital dünya silinir.
kaybolan zaman
hüzün ve özlemin
izlerini bırakir..

-----



Fiktif son

Sehrin kalabalığindan uzakta ve ekranin titrek ışığı altında tek başına oturuyordu figür.
Dijital dünyaya adım attığı an itibari ile her şeyin farklı bir hız ve başka bir gerçeklikte aktığıni fark etmişti...

Ekranındaki pikseller
bir araya gelerek yepyeni bir anlam dünyası yaratıyordu..ona
Bir an zamanın ne kadar kayıp olduğunu duşündü her şey sanal her şey kısa bir dokunuştu. Fakat bir his vardı
Tam da o sırada odanin kapısı  aralandı..
Bir figür salona doğru yelkenbezin rüzgarla dansına benzer bir zarafetle ilerledi
Sessizliğe karışan adimları sankii başka bir boyuttan geliyordu.. adımlarını yavaş ve bilincli olarak atiyor..her biri bir anlam taşıyordu..


Figürün gözleri derin, bakışları uzaktı..
Ben geldim. dedi
Ve odadaki atmosfer birden değiştı..
Mistik bir hava her yeri sardı
ekranlar bir anda daha soluk daha uzak ve sisli efektle renkler kirıldı ve kayboldu
Dıgital dünyadaki varlığına
bakmak bir tür acı veriyor. Adımlarını hala duyabiliyordu..
...
varlığı, bir zamanların kaybolmuş bir gerçekliğini  geçmişin hüzümlü mirasını hatırlatıyordu.


derin bir nostalji havasına bürünen ortamda yüzünün hüzünlü mirası belirdi
Kıyafeti modern ve fakat çizgileri başka zamana aitti ..
Burasi sana ait olmayan bir dünya..

Her şeyin dijitalleştigi duyguların kaybolup anılarin silindiği bir dünya
Ve ben buradayım...
Geçmişi taşiyorum.
Dedi. ve bir adım daha attı ve karşısındaki duvarda eski ve sararmış portresi belirdi. … O tablodaki soylu tıpkı figürün içinde bulunduğu miras gibi  kaybolmuş bir şeylerin, bir gerçekliği idi  figürün eli ekrana doğru uzandi. Dijitall.bir siluet, hafifçe belirdi

Gözleri hala ekrana sabitken bir yelkenbezin hareketi gibi figür vücut hatlarını nazikçe eğerek bir reverans yapti Bir adım geri atarken
o an salondaki hava tamamen değişti kaybolan bir zaman dilimi gibi, yavaşça yok oldu
. Digital bir gerçeklik artık bir anlik bir fırtına gibi geride kaldi..

Figür derin bir nefes aldi..

Tebessum ince bir dalga gibi
Dilinin kıyısına vurdu.

Belki de, geriye dönmek… ve sadece bu anı yaşamak gerek. Bu sanal odada, dijital geçmişin ötesinde bir gerçeklik bulmak…

Salondaki mistik hava yoğunlaşırkem figur bir adım daha atti ve dijital ekranın içinde Son.buldu
Her şey eski haline döndü, ama bir boşluk vardı
hüzün.ozlem.bağlılık korku endise..

nefesini tuttu 
gömülmesini bekleyenler
Derken

Senarist yine.yazdı yazacagini,)

Sacmalama
Dedi şehrinin.içinden.
Neden dedi diğeri
kendi ilinden
...
Vee ekranın titrek ışığı,  yelkenbezin zarif dansına dönüşürken


...