insanlar

Sabah oluyor
Yollara akiyor insanlar
Çoğalan azalan yağmur gibi
Biri geliyor biri gidiyor
Varla yokluk arasında
damla damla yağmur gibi
Içine içine konuşan insan tipi misali
Kiminin Kolunda açık sözlüsü
Kiminin kapali özlüsü

Yağ desen şöyle sular seller gibi
Yağamaz..


İnsan
Binbir desen içinde bir desen..
Desen ki insan
Bir desende bin desen

Degil
Insan içı parmak izi ..
Esi emsali yok
Binbirinci gelir benzemeyen

Yollarda maskeli insanlar
Killi porselen bilesimler
Fırindan çikmiş seramikler...
Asla şekle giremeyenler.
Böbürlenen alaycılar
Karasini parlatan kalaycılar

Sevimli tehlikeli
Ilerici gerici

B’ilimin işığı altında yürüyor insanlar
Tozu dumana katarak
Fenne mantığa ilme yurüyen aydınlar



Dunyanin tozunda boğulmuş
Aklını kırmış batillar


Yürüyorlar
Sevimli ve tehlikeli
yurdumun şekeri  önce tatlı, sonra d’işlerimize sorun çıkaran hileli


Gun bitiyor
Aliye veliye deliye
Akşam.oluyor
Haz’a bağlanıyoruz
Pudralanip örtülüyor
Kirpikleri.maşalanıyor kaz ayaklı şehrin
Purüzsüzce


Mutlu tepsilerde
Aci kahveler
Çaylar kurabiyeler
Karamelli Sohbetli
Gönlünce

Gece yarısını gösteriyor saat..
yeni bir faz’a bağlanıyoruz

Yarının gece kabininde
Payetli elbisesini degisirken
Yine yeniden
Sabah oluyor ve yollara düşüyor

Insanlar gelip geciyor ritmik.


gericisinde bi acayiplik
Ilericide bir allamelik

..