Ne güzel günlerdi sinema günleri…
Aşk olurdu, meşk olurdu; macera olurdu, komedi olurdu…
Ama aşağı yukarı hepsinde kötü insanlar da olurdu…
Olurdu da, filmin sonunda hep kötüler cezasını bulur, iyiler kazanırdı…
Mutlu biterdi…
İzlerken biraz stres olur, sonunda rahatlardık…
Sanki kazanan bizmişiz gibi…

Ya şimdi,
Filmler ikinci planda.
Çünkü diziler var…
Yıllarca sürer…
İyi insanlar da var, kötüler de.
Ve hep böyle gider.
Bir türlü bitmez.
Cezasını bulmaz kötüler…

Bazen olur da kötü insan cezasını bulur.
Sonra çok daha kötü bir karakter girer diziye.
Kötüsüz olmaz yani…
Bazen de kötülükler biter, bizi de biter.
Malum, kötüsüz anlamı kalmıyor dizilerin.
Yapımcılara göre…

Yaşla mı ilgisi var nedir…
Çok etkilenirim bu kötülerden ve kötülüklerden…
Eskiden de böyleydim…
Ama şimdi iyice strese sokuyor beni.
Uykularımı kaçırıyor…
Üzülüyorum kötülüklerden zarar görenler için…

Yaz sezonuna girdi diziler.
Biraz stres atalım dedik.
Ama bir Narin olayı hepimizi üzdü.
Halen de üzülüyoruz Narin kızımıza…
Daha onun davası sonuçlanmadan, kötüler cezalanmadan...
Gümbür gümbür geldi diziler.
Kötülükler ve kötülükler diz boyu…

Bilmiyorum, okuyanlar ne düşünür ama…
Bu diziler yaşamdaki kötülere de yol gösteriyor bence…
Allah sonumuzu hayır etsin.
Bizleri kötülerden ve kötülüklerden uzak etsin.
İnsanların birbirlerini sevdiği…
Yardımlaştığı…
Yaşanılası bir dünyamız olsun…
Hayallerimi kurgularımı süsleyen dünya gibi.

Kadir Tozlu
25.09.2024