Bazen hayata ne için geldiğimi sorgulamak isterdim ve sorguladımda insan kendi içinde ister istemez bazı kötü düşüncelere kapılıp kayboluyor eşikte ve bunu kelimelere veya kağıda dökmek istiyor kimi zaman ve öylede oluyor aslında sadece sorgulamak geliyor içinden ama ne kadar sorgularsan sorgula hep bir şüphe kalıyor içinde ve aslında cevap çokta uzakta değil gibi gözüküyor sadece Zamanın akıp gittiğini anlamadan geçiyor günler saatler sadece geride kalan birazda olsa yaşanılan hayal kırıklıkları kalıyor ne kötü bir şey demi insanın yaşadığı güzel günleri bir daha hatırlaması üzücü bir şey aslında bunlar yetmezmiş gibi sizden birde bazı şeyler isteniyor henüz daha güzel bir çocukluk veya gençlik yaşayamadan size bazı şeyleri küçük yaşta beyninize yerleştirmeye çalışıyorlar mesela örnek vermek gerekirse iş sahibi olmak ve askari bir ücretle çalışmaya tabi olmak gibi bunlar resmen kuşaktan kuşağa aktarılan yanlış bilgiler daha henüz bilgi edinme çağında araştırma çağında olan bir çocuğu veya gencin hayelerini çalıp askari ücret karşılığında satıyorlar bu bana göre çok saçma bir durum mesela hiç düşündünüzmü? Neden Avrupa ülkeleri bizden daha çok zengin ve bilim açısından daha üstün işte çünkü onlar doğan çocuklarına ve gençlerine sadece askeri ücretle gecinmeyi anlatmıyor onlara nasıl daha iyi bir geleceği olsun diye ona imkanlar sunuyor ve o sunduğu imkanların geri dönüşü olacağını biliyor aslında sadece ben merkezli değilde daha çok vatanı ve milleti için çabalıyor birde Bizim Kendi vatandaşlarımıza baktığımızda nasıl daha iyi köle olunur sistemiyle çalışıyoruz bunu kendimiz yaptığımız yetmezmiş gibi birde bizden sonraki gelen nesillere aktarıyoruz mesela bir türk genci bir buluş yaptığında hemen herkes sadece eleştiri yapmaya programlı olduğu için o buluşu yapan gencin elinden tutanaklarına onu daha çok filizlendirmeden solduruyorlar ve ben bir Türk genci olaraktan bundan rahatsız oluyorum ya en basit bir örnek mesela bir gencimiz bir yuva veya iş kurmak istediğinde bile o hayalini gerçekleştiremiyor çünkü elinden tutan yok siz elinizi vicdanınıza koyun bu gençler nasıl düzgün bir iş sahibi olsun evlenme faslına gelecek olursak bu askeri ücretle evlenmek çok zor şuanda bir kızı istemeye gittiğimiz vakit bizden sanki biz bir banka sahibi gibi eşyalar ve malzemeler isteniyor yani şöyle bir hesap yaptığımız zaman ben veya başka bir genç hiç yemeden askari maaşla Birikim yapsa bile o istenilen şeylerin yarısını dâhi karşılayamıyor bu durumu normal bulan büyüklerimize sesleniyorum olaya sadece ben merkezli bakmak yerine toplumsal olaraktan baksanız yani artık hiç bir hayelim yok Sadece çevredeki insanlar yüzünden sigortalı bir iş ve hiç bir şeyi karşılamayan bir Ücret karşılığında gençliğimi sattım