Herkesin, ama herkesin ihtiyacıdır sevgi...
Hayvanlar bile ensesi okşadığında nasıl da mest olur...
Bir teoriye göre, bitkilerin bile sevgiye ihtiyacı vardır. Saksımızdaki çiçekler bile onları seviyorsak bunu hisseder ve gelişir, coşarmış.
Sevgi dağıtmakla, ihtiyacı olanlara sevgiyi esirgememekle ne kaybederiz ki?
Sevgi, dağıtmakla bitmez de azalmaz da.
Ben bunun bilinciyle hareket ediyorum.
Bundan mutlu da oluyorum.
Gençlere baba şefkati göstermek, onları evlat gibi görmek onlar kadar beni de çok mutlu ediyor.
Sevgi dağıtmaktan çekinmiyorum...
Ve dağıttığım sevgiler katlanarak dönüyor bana...
Ben bundan hep mutluluk duyuyorum...
Kin, nefret, kıskançlık; kime ne kazandırmış ki?
Neden kendimize düşman kazandıracak davranışlarda bulunalım?
Sevmek ve sevilmek varken...
Lise yıllarımda bir arkadaşımın şiirinden birkaç satır hep aklımda durur;
"Sevmeli, sevilmeli...
Yaşamak en güzeli."
Sizler
Ve herkes,
Ama sevgiye layık olan herkes…
Sevin ki sevilesiniz…
Sevgi dağıtın ki,
Katlanarak dönsün sizlere.
Sevin ki,
Bugününüz dünden,
Yarınınız bugünden güzel olsun.

Kadir Tozlu
16.04.2007