Yazar yahut şair, yazma konusunda istekli olduğunda edebi yolda okunur ve dişe dokunur bir ürün ortaya çıkarabilir. Kendini yazmaya yürekten verdiğinde sanatı ve toplumu peşinden sürükleyebilir. Karaladığı her satırın hakkını verdiğinde adım adım ön plana çıkabilir ve kitleleri etkileyebilir konuma gelebilir. Okuru tam anlamıyla düşündüğünde, okurun isteklerini akıl ettiğinde basılı kitabını ellerde her zaman tutabilir. Okurla aranı iyi tutan, okurun nabzını tutan üst sıralarda ismini görebilir.

Her meslekte olduğu gibi yazarlık ve şairlik mesleklerinde de gönüllülük esası mühim bir meseledir. Bu meseleyi küçümseyen, edebiyatı ciddiye almayan suya yazı veya şiir yazar! Bugün kalemleri olur ancak isimleri yarın akla gelmeyecektir. Bugün çevrelerini gözetleyen gözler olur ancak yakın gelecekte onlardan bahseden sözler olmayacaktır.

Asırlardır okunan kalemlere baktığımızda onlar yazma işiyle, şiir aşkıyla yanıp tutuşmuşlardır. İyi bir eser vermek için mesai üzerine mesai harcamışlardır. Pes etmeyi akıllarına getirmemişlerdir. Kalemi kırmayı seçenek olarak düşünmemişlerdir. Kitap sevdalısı okura ulaşmak için her yolu denemişlerdir. Yaza yaza nefes alıp vermişlerdir. Yazın dünyasında soluk almışlardır. Yazıdan kopmak gibi bir fikrin esiri olmamışlardır. Aksine onlar sözcüklerle ve ciltler dolusu kitaplarla gece gündüz hemhâl olmuşlardır.

Daha iyi nasıl yazarım, daha güzel nasıl duygu ve düşüncelerimi yazabilirim derdinde olmuşlardır. Bir gün çok yazıp senelerce susmayı tercih etmemişlerdir. Bir gün her konudan dem vurup yıllarca köşelerine çekilmemişlerdir. Onlar yazma kaygısıyla zamana cümle cümle yahut mısra mısra eşlik etmenin arzusunda olmuşlardır.

Yazarlık ve şairlik gerçek anlamda her zaman emek ister. Kelimesi hazinesi, duygu yoğunluğu ve kurgu zenginliği ister. Gözlem ister. Olmadı yalnızlık ister. En çok da an’da olmayı ister. Ez cümle, yetkin bir yazar ya da güçlü bir şair olmak için uzun yıllara dayalı bir birikim gereklidir.

-Meselci