Bir kimse yetişme çağında kendini tanır, yeteneklerini keşfederse ona göre gelecegıne bir yön çizer. Belki seçtimi doğrudur, kendini geliştirmek için severek çalışmaya devam eder.Değilse yaptığı işi gözüne angarya gibi görünür.
Bir kimse başarılı/iyi bir avukat, hekim, teknisyen, eğitimci, sanatçı, siyasetçi vs.olmak isterse başkalarının onu takdir etmesi, teveccüh göstermesi önemli bir konudur. Madem ki bir toplumda yaşıyoruz, yaşamamız gerekiyor; -yanlış olmazsa- başkalarıyla sürekli rekabet halindeyizdir. İnsanlar kendileri için gerekli olduğunda " isim yapmış en iyi avukatı, hekimi, finans uzmanını vs" araştırıyor ve bulursa ona baş vuruyorlar.
Toplumda tanınmış bir yazar, akademisyen, siyasetçi (ve
ressam, sporcu, müzisyen) olabilmekse; çok yetenek, gayret istemesi yanısıra biraz da şans işi gibi görünüyor. Çünkü size birileri referans olmadan, çok çalışıp kaliteli fikirler, ürünler ortaya koysanız bile kendinizi kabul ettiremiyor, ilerliyemiyorsunuz. Bunun örneklerine çok kişi şahit olmuştur.
Bazıları doğuştan şanslılar ki içinde bulundukları koşular onları destekliyor, çeşitli avantajlar sunuyor. Onlar hep bir adım öndeler
İmkansızlıklar içinde bir şeyler başarmak isteyenlerinse, önce talihsizliklerini yenmek, yollarını açmak için ayrı çaba sarf etmeleri gerekiyor. Onlar da birkaç adım geriden hayat mücadelesine başlıyorlar.


13.04.2024