Olmaz denilen şey oldu. Burada hiç farkında olmadan günler akıp gidiyor. Bir sonra ki gün bir önceki günün adeta kopyası. Sabah kalk kahvaltı yap gazetelerden birini eline al ve okumaya başla. Her gün okunacak en a üç gazetem yanı başımda. İlk ikisini odamda okuduktan sonra, üçüncüsünü balkonda çayımı yudumlarken okuyorum
Bazen bu yaşantım sanki bana emeklilik hediyesi gibi geliyor. Bilemem bu konuda sizler ne düşünürsünüz. Bazılarınız çok monoton bir yaşam diye düşünebilir. Böyle düşünenlere de saygı duyarım. Herkes kendince haklıdır. Oğlumun yanına yerleşeli neredeyse üç dört ay oldu. Daha yeni kitabıma başlayamadım. Fazla rahatlık bana yaramadı galiba. Evet arkadaşlarım bu günlük benden bu kadar. Biraz sonra balkona çıkıp elimdeki son gazetemi okumaya başlayacağım. Benden sık sık böyle mektuplaar alırsanız hiç şaşırmayın ve şimdilik hoşça kalın.

Tuğrul Ahmet Pekel
09042024*Salı