HAYAT TARİFİ

Nedir hayat dediğimiz keşmekeş? Bana kalırsa bitmeyen dertler yumağı hayat. Belki haksızlık ettiğim olmuştur ama benim gördüğüm tam da bu. Farklı düşüncelere saygım sonsuz, naçizane fikrim bu yöndedir.

Haddime değil elbette koskoca hayatı kelimelerle anlatmak. Ama bahsi geçince de iki çift laf etmeden geçemeyeceğim. Çok düşündüm, çok okudum, çok yazdım hayat üzerine. Bazen kendimden, bazen başkalarından çıkarımlarda bulundum hayat hakkında. Bazen gerçekleri gördüm, bazen yanıldım ve kimi zaman hatalar yaptım. Yeri geldi bedel ödedim. Bir ucundan tutup yaşadım, en azından yaşamaya çalıştım hayatı. Bir gün biteceğini bilsem de vazgeçmedim hiç onu yaşamaktan.

Tabi yaşamaksa şayet yaşadıklarım; ben hayatı dibine kadar yaşadım o vakit. Ya değilse? İşte onu bilemeyeceğim. Bildiğim en önemli şey: Hayatın, hayatımın hiçbir zaman kolay olmadığı ve olmayacağıdır. Kendimi bildim bileli hiç rahat olmadım, olamadım bu hayatta. Çocukluğumu hariç tutarım sadece. Aklımda çocukluğumun güzel, neşeli ve rahat günleri vardır hala. Büyüyünce bir daha bulamadım o günleri. Oysa ben çocukken büyümek istemiştim hep. Büyüdüm ama memnun olamadım hayattan. Ne güzelmiş çocukluk oysa anladım ama geç oldu. Büyüyünce dertler de büyüyormuş bu hayatta, gülmek mi? İşte onu yaşamak, hatta görmek bile mucize şimdilerde. Varsa yoksa asık suratlar, çatık kaşlar. Tabi bir de hiç bitmeyen işler, borçlar, dertler… İşte budur hayat. Şayet buysa hayat, bırakın üstü kalsın.

NECATİ DİLEK