Ben şimdi
Ben
Sensiz
Seni yazmadan nasıl doğacağım
Yeniden ve yeniden
Sevgili,
Gecenin koynundan
Şafağa
Bu müebbet hükmünü
Nasıl kıracağım
Can, ses versene
Ne olur, burdayım de
Ben senden hiç gitmem ki de
Ses ver

Nasıl öleceğim, nasıl doğacağım
Ben geceme
Vaktiyle
Tam ikiyi vururken akrep
Açılan yelkovanından
Nasıl hakikati haykırıp
Kandıracağım
Avutacağım sensiz, sessiz nefesi
Be insafsız sürgünüm
Şımarık firarim
Bir masal gibi mi başlamıştı
Ellerinden, zindanın cidarlarına
Alaylı ama toz yutmuş kalemden
Saçılan ilahi bir iltifat misali

Yüküne dirhem
Yakana kül olmak istemedikce
Ben dokunamadıkça
Sarılamadıkça sesine
Sen daha da içine akıttın
Görünmez fail gibi
Gizli gizli
Daha derin köklerine

Beni bildiğim bilmediğim
Onca sanrıya
Sökün ettin
Tutsak ektin
Arsız bir
Isırgan misali yar

Oysa uzanıvermekten
Acınla beslemekten başka
Pay bilemeyen
Bir bıçak, çakı gibi
Kazamadığım sol yanına
Öyle ayrı düş’tük ki
Rüyadan, ümitsiz
Öyle biçare arafında
Mührü silinmiş, çalınmış
Geceymiş vuslat
Niyadında