Hazreti Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm Mirac’ta Cenab-ı Hak’la bizzat görüşüp, O’ndan vahiy aldıktan sonra Cebrail (a.s.) kendisini Cennet’e götürmüştür. Genişliği gökler ve yer kadar olan cennet ve içindeki güzellikler kendisine gösterilmiştir. Cennette altından ırmaklar akan cennetler ve And cennetlerinde güzel meskenler bulunmaktadır.
İnciden, yakuttan, zebercedden köşkler, inciden kubbeler görmüştür. Cennetin toprağının da misk gibi koktuğunu müşahede etmiştir. Cennetin iki yanında içi boş inciden kubbeler, çadırlar sıralanmış bir ırmak görmüş; bu ırmakta inci, yakut, çakılları akıp gitmekteydi. Bu kevser ırmağıydı. Bu ırmağın suyu baldan tatlı, sütten, kardan daha beyazdı.

Cennetin anlatılmakla bitirilemeyecek daha birçok güzelliklerini temaşa ettikten sonra, Resul-i Ekrem Aleyhis salâtü Vesselâma cehennemde gösterildi. Cehenneme varmadan onlar ilk olarak yüzü hiç gülmeyen cehennem bekçisi Malik adındaki melekle karşılaştılar. Emir üzerine cehennemin üzerindeki perdeyi Malik kaldırınca, bütün dehşetiyle cehennem göründü. Cehennemliklerin çekeceği azap şekilleri Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâma gösterildi. Tüyler ürpertici bu azap örneklerini gören Allah’ın Resulü Aleyhissalâtü Vesselâm buraya girecekler adına çok üzüldü. Zaten Malik adlı melek de bu yüzden cehennem yaratıldıktan sonra artık hiç gülmemiştir.

Cehennemdeki dehşeti ifade etmek için, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm ümmetine bir gün şöyle buyurmuşlardır:

“Vallahi, ey ümmet-i Muhammed! Benim bildiğimi, sizler de bilseydiniz, muhakkak ki, çok ağlar, pek az gülerdiniz!”

“Varlığım, Muhammed’in varlığı, Kudret Elinde bulunan Allah’a yemin ederim ki: benim gördüğüm şeyi sizlerde görmüş olsaydınız, muhakkak ki, pek az güler ve çok ağlardınız!”

“Ya Resülallah! Sen, ne gördün?” diye sordular.

Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm:

“Cennet ve Cehennemi, gördüm!” buyurdular.


Ahmet TULGANER