Köşkler sokakta oturduğum apartman, 2019 yılının Mart ayında yıkım kararı çıktığı için alelacele Parlar sokakta, ön tarafı dükkân orta bölümü depo ve arka bölümünde ise, lavabosu mutfağı ve bir odası olan yere taşınmak zorunda kaldım. Kaldığım odanın sokağa bakan tarafında bir pencere dahi yoktu. Ve yalnız yaşayan bir adamdım.
Yalnız yaşamak kendi tercihimdi. Beni özellikle tedirgin eden şey ise, sokak sakinlerinin bana bakış açısı nasıl olacaktı. Bu cevabı verilmesi çok zor bir soru idi.
Yıl 2023 bu sorunun cevabını çok net olarak aldım. Sokak sakinleri, yani yeni komşularım hiç beklemediğim bir şekilde beni bağırlarına bastılar. Önce sokak kapıma bir çengel astılar, hava karardıktan sonra, çengele poşetler astılar. Poşetlerde plastik kaplar içinde yemekler oluyor. Bu akşam soframda kuru fasulye, bulgur pilavı ve turşu var.
Düşünüyorum ama bir türlü işin içinden çıkamıyorum. Kimlere ne gibi iyilikler yaptım ki, yüce Rabbım bana karşılığını böyle veriyor.
Bu geceki yazımında böylece sonuna geldik. Teşekkürler Parlar sokağın sakinleri. Hepinizden Allah razı olsun. Hoş kalın hoşça kalın.

Not: Bu yazı kurgu yapılmadan, içimden geldiği gibi yazılmıştır.

Tuğrul Ahmet Pekel ( Yalnız bir adam)
16082023*Çarşamba