Kutsal toprakların alınmasına karşı çıkanlara verilen kırk yıl çölden çıkmama cezası dolmuş, asiler ölmüş, yeni genç bir nesil oluşmuştu.

Hz. Musa İsrailoğullarını alarak çölden çıktı. Lut gölünün güneyine gittiler. Hükümdar Uç bin Unuk’u yenerek Şeria nehrinin kenarına kadar yaklaştılar. Allah’ın kırk yıl önce alınmasını emrettiği kutsal topraklara yaklaşıyorlardı. Bunlardan biri olan Eriha’nın alınması planları yapılıyordu. Hz. Musa büyük bir heyecan içindeydi. Bu esnada İlahi emri almış olan Azrail (a.s.), Hz. Musa’nın ruhunu kabzetmek için yanına geldi. Allah’ın takdirini kendisine bildirdi. Hz. Musa hiç beklemediği bir anda böyle bir haberle karşılaşınca çok sinirlendi. Çünkü bu günlere gelmek kutsal toprakları alıp, Allah’ın vadettiği vatanın oluşması için çok beklemişti. Daha işin başındaydı, yapılacak çok iş vardı. Ölmenin şimdi zamanı mıydı? Bu düşüncelerin verdiği ruh haliyle sinirine hâkim olamamış ve insan kılığında yanına gelen Azrail’e (a.s.) bir tokat atmıştır. Tokat neticesinde meleğin bir gözü çıkmıştır.

Görevini yapmak isteyen melek böyle bir durumla karşılaşınca Allah’a:

“Ya Rab! Sen beni ölümü istemeyen bir kuluna gönderdin, hâlbuki o benim gözümü kör etti.” (Sahihi Buhari, 2/113 ve 4/191; Sahihi Müslim 4/1843)

Allah o’nun gözünü iade etmiş ve şöyle buyurmuştur:

“Kulumun yanına dön ve söyle: Sen hayat mı istiyorsun? Eğer hayat istiyorsan, elini bir öküzün sırtına koy, elin ne kadar kıl perde ederse, sen muhakkak o kadar sene yaşayacaksın...” Hz. Musa nihayetinde ölümden kurtuluş olmadığını anlayınca, takdire boyun eğdi ve derhal ölümü istedi.

Bu hadisenin nasıl olduğunu yorumlamaya çalışanlar, meleğin insan şeklinde geldiği için peygamber tarafından tanınmadığı için tokat attığı şeklinde açıklamalarda bulunmuşlardır. İster melek insan suretine girmiş olsun, ister Azrail’in (a.s.) yardımcısı suretinde gelmiş olsun, isterse kendi şekliyle gelmiş olsun, Hz. Musa o’na tokat vurabilir.

Fakat bu tokat hadisesini iyi anlamak gerekiyor. Bu tokat Hz. Musa’nın dünyadan ayrılmak istememesi, şahsına ait bir arzusunun geri kalmasından kaynaklanmamıştır. Ayrıca Azrail’in (a.s.) şahsına karşı bir düşmanlık veya vazifesini hafife alma gibi bir durum da söz konusu değildir. Yapılacak hizmetlerin çokluğu, hizmete set çekileceği endişesinden kaynaklanan bir ruh haliyle atılmış bir tokattır ve atılmıştır.

Hz. Musa neticede mukadderattan kaçılamayacağını idrak edince hemen ölümü tercih etmişti. Yalnız isteği üzerine ruhu mukaddes topraklara yakın bir yerde alındı.







Ahmet TULGANER