Gavaz Orhan , benim memleketim Dırdıbıtlı derdi. Şimdi baraj altında galdı. Babam köyün ileri gelenlerindendi. Ben çok çeviktim. Andırın ile Masıtoluğu arasını bir saatta yörürüm. Eskiden pehlivandım. Hösin Ağa vardı. Bizi güreştirirdi. Beni golay golay kimse tuş edemez.Biz çocuken atın arkasından goşup guyruğundan yakalardık. Bir keresinde öşür almak için cendermenin atı ürküp gaçmıştı da ben seğirdip yakalamıştım. Benden herkes gorkar. Benim ölümden gorkar. Ben eski garagucak güleşçisi ve döğüşçüyüm. Ailede kimse benim sözümün üstüne söz goyamaz. Demirel dedin mi duracaksın. Gıratın duruşuna hayranım. Nizipli benim Gızılolukta’ki dükgenimi yarmıştı. Cendermeler vura vura dırnağını sökmüş. Don daşşak duzlu suya yatırmış da gene ben elinden aldım. Andırın benden sorulur. Gavaz Orhan kim diye bir sorsan hepsi adımdan korkar. Eskiden ben gamiyoncuydum. Irak’a gederdik. Bir keresinde Çıkak’ın altında gamiyon sakat oldu. Daha buralarda gamiyonun adını duyan yok. Tamircisi de yok. Nedek nedek diye gara gara düşünürken Veli Beğ’in cipiyle Gozan’dan bir tamirci getirdik. Tamirci bir şey bilmiyor. Gene ben tarif ettim de söküp yaptı. Bastık Ali’nin Dünbüllü’sü elimde yetişti. Gavaz Orhan’ın öğünmesinin dibi başı olmazdı. Gavgacı ve hırslı bir yapısı vardır. Dırdır eder durur.Ulan bacanak diye söze başlar. Bak bak bacanak diye devam eder. Elinde değneği var. Şalvar geymez. Hep gumaş pontil geyer. Koku sürer. Bannyo yapmayıp terledikçe koku sürer . O da kötü bir koku yayar. Ne zaman bir esans kokusu duysam hep Gavaz Orhan’ın kötü ter kokusu aklıma gelir. Eski avradını boşar dezzemi alınca. Refik, Tuncer oğullarıdır. Sevgi, Hatın ve Yegane gızlarıdır.Bizim Neşet Afşin’de dezzemin yanında liseyi okumuştu. Afşin’den ebemin yanına her gelişinde ya bir mal kesilir ya bir horuz kesilir. Ağır misafir olarak ağırlanır. Baş köşeye oturtulur. Azmi dayım Orhan abi demeden söze başlamazdı. Sanki bir enişte değil de bir godaman gibi ağırlanırdı. Hoşsohbetti. Boşboğazdı, akıl hocası, yol gösterici bir yapıdaydı. Köye gelip yerleşince başta Azmi dayım olmak üzere herkes ondan nefret etmeye başladı. Azmi dayım Hüsnügilden aldığı Oluğun Yanı’nı duttu dezzeme sattı. Ben Gavaz’a tarla satmadım, Eşe’ye sattım. Senedi vermedim. Ne zaman olsa alırım. Bütün varlığımı ortaya basıp alacağım. Bundan gurtuluş yok. Kimse gonuşmazsa göçüp geder diye boşu boşuna ümitlenmişti dayıcığım. Gavaz göçmedi. Evi yaptırıp içine göçtü. İyice köye yerleşti. Tuncer köye yerleşti. Karısı Nurayat’la içip içip gavga ederdi.Dezzem balkona çıkar Burak Burak diye çağırırdı. Dırıl’da davar güderdi. Mezdelere çıkar güveldek yolardı. Hasan, Ersin, Hasan, Nurettin , Fal Adil, Tıllı, Mizam Müzefer Dırıl’ın nerde güveldekli mezdesi vardı yerini eliyle goymuş gibi bilirdi.Tuncer bunlardan daha yaman çoban olmuştu. Sarp çamların bedenine çelik vurarak çıkar da güveldeğini yolardı. Dezzemin sarıbaş guyruklu goyunları vardı. Dırıl’ın yüzüne gederdi de kime denk gelirse dönderip eve sürerdi. Bir gece sabaha garşı Gızıl Kepir’in önünde Ağandız’ın orda canavarlar uluşmaya başladı. Köpekler yırtınmaya başlamıştı. Tüfek sıktılar.Gumaha gumaha diye anam , dezzem bağırıyordu. Çam yakıp goştular. Garın yüzü yaralı goyunların ganıyla doluydu. İki guzu galmıştı sağ olarak. Gerisinin hepsine gurt tırpan çalmıştı. Tuncer fırsatını bulup Andırın’a giderse muhakkak içkicinin dükkenini bulur. İçmeden gelmezdi. Eline geçeni içkiiye verir zerhoş olup Nurayet’i döyerdi. Birgün Göpur’un yolunun içinde paltayla odun yapmıştım. Geri döndüğümde odunlar yoktu. Ulan bu odunu kim alır kim alır diye düşünürken Depe’de odunları dezzemin evinin yanında görünce tanıdım. Bu odunlar benim . Bunu sen mi getirdin dezzeoğlu diye Tuncer’e sordum. Tuncer Nurhayat’ın yanında zilim inkar etti. Ben de odundan vaz geçtim. Dapılama gelmişti. Oluğun Yanı’na gelince Gavaz suyu üstüne yazdırmak istedi. Su kamu malı dendi. Köy adına yazıldı. Tuncer nizah çıkardı. Andırın’dan Gavaz’ın gomşularından birisi Cıngıllıoğlu Yegane’yi istemeye geldi. İş bitti.Dezzem okuntuyu dağıttı. Azmi dayım okuntuyu almamış. Üstüne atmıştı. Gapı gapı dolaşıp herkese bunun düğününe kimse getmesin diye tembihlemişti. Anam, ben, Hasan, Ersin, Neşet, Hoter Cennet, Zöhre... biz ailecek gettik. Nizipliler de geldi. Erdoğan dayım yoktu ancak garısı Emine yengem geldi. Herkes Azmi Hoca nerde diye sordu. Azmi dayım Geğ’e sözde pikniğe gitmişti.