Bir gün Hz. İbrahim deniz kenarında gezerken bir hayvan leşi ile karşılaştı. Dalgalar kıyıya vurdukça, birçok balık o leşten parçalar koparıp yiyiyordu. Leşin her bir parçası ayrı bir mideye gidiyordu. Hz. İbrahim derin derin düşünmeye başladı. Ayrı ayrı midelere giderek dağılan bu leşi Cenab-ı Hak acaba nasıl bir araya getirecekti. Aynı şekilde dağılan insanlar acaba nasıl tekrar bir araya gelerek hesap vereceklerdi. Bu hadiseyi bizzat görmek için Allah’a yalvardı. Cenab-ı Hak Hz. İbrahim’in bu isteğini yerine getirmek için o’na şöyle emretti:

“Dört tane kuş al. Onları kendini iyice alıştır. Sonra onları kes ve parçalarını birbirine karıştır. Her bir parçayı dağın ayrı ayrı yerlerine koy ve sonra o kuşları kendi ismiyle çağır, onlar, süratle azaları tam ve dipdiri sana gelecekler.” (Bakara,260)


Hz. İbrahim emri dinledi. Dört kuşu kendine iyice alıştırdıktan sonra dörde parçaladı, tüylerini yoldu, her bir parçayı birbirine karıştırıp dağın dört ayrı yerine bıraktı. Sonra kuşları ismiyle çağırdığında hepsinin canlı olarak kendisine uçup geldiğini gördü. Kalbi tam kanaat getirmişti.

Kâinatı ve Hz. Âdem’i yoktan yaratan Allah için, parçalara ayrılmış varlıkları bir araya getirmek hiçte zor değildir. Varlıkları başlangıçta kim yoktan yaratmışsa, tekrar O diriltecektir. (Yâsin,79)



Ahmet TULGANER