Bu gün keyfim hiç yerinde değil. Çay Bahçesinin de ne tadı var ne de tuzu. Bizim grupta herkes bir tarafa yayıldı. Yanılmıyorsam Yakup Aydın’da, Burhan’ı ara ki bulasın. Anlayacağınız, burada kukumav kuşu gibi tek başıma oturuyorum. Biraz kitap okuyayım dedim o da sarmadı. Gözlüğümü camları değişsin diye gözlükçüye bıraktım. İnşallah akşama doğru alacağım.
Bana gelince, bu kadar olumsuz şartlara rağmen yine de mutluyum diyebiliyorum. Bu arada bir de kolumda ki yara var. Bu gün yaptırdığım pansumanda yaranın yavaş yavaş kapanmaya başlaması beni mutlu eden olayların başında geliyor.
Kedilerime gelince, üç gündür Sütlaç’la Miniği göremiyorum. Ufaklık kapının önünde her zamanki yerinde nöbete devam ediyor. Umut beni özlediği zaman yanıma gelerek kucağımdaki yerini alıyor. Sonrası oda kayıp. Karamelin görevi devriyeye çıkmak. Görevini aksatmadan devam ediyor.
Bu günlük Çay Bahçesinden haberler bu kadar.. Bir dahaki yazıma kadar hoşça kalın dostlarım.

Tuğrul Ahmet Pekel
21062023Çarşamba 15/06