Direktifler

Efendim ben tanışmaları ve ayrılıkları çok severim. Her bir tanışma ve her bir ayrılık eski yüce ilkelerime yeni yeni düsturlar eklemekte. Basit yazın zevklerim bu aktivitelerin yanında öylesine ucuz kalıyor ki bunu tasvir edemem. Yeniden elime kalemi aldığıma göre diyelim bakalım neler söyleyelim. Sazı alalım elimize efendim. Saz koleksiyoncusuyuz biz. Akordeonlara merak salana kadar ilgileneceğiz bu işle.
Bize ne gerek biliyor musunuz efendimiz, uyuşmuş bir beyin, sıradanlaşmış tavır davranışlar; her gün sisifos gibi kayanın ardında koşuşturmak ne haddimize; biz kıskançlıklarla, içi boş kahkahalarla, içtenlikten uzak sevgiler ve saygılarla ilgilenmeliyiz, kel başa şimşir tarak ne hacet; aranan standartlardan farklı olduğumuzu gizlemeliyiz, derinlere gömmeliyiz farklı huy ve davranışlarımızı, onları uykuya yatırmalıyız, tıpkı kör âşıkların aklı bir beşiğe yatırıp o muhakeme yeteneğinin evliliğin meyvesi denilen mahlûkla birleşmesini izledikleri gibi sahtekâr olmalıyız; bu ruhsuz güruhun varlığını savunan sinsilerden uzakta, fersah fersah uzakta olduğumuzun idrakindeyiz biz, işte bu bilgiyi bilmiyormuşgibiyapagidenlerden farkımız var bizim, hiçkimsesizlerden azadeyiz biz, Ali’lerin(Ali Şeriati) akli melekelerinin ruhen sıkıntıda olduğu düşüncesine haiz bir evren tasavvur etmeliyiz; ancak ve ancak huzura muhtaç mahlûkların huzur getirmesini beklemeliyiz, buna kalben inanmalıyız, ne kadar aklen inanamasak da bunu başarmalıyız; iki kere ikinin etse etse dört edebileceğini savunmalıyız biz; biz efendimiz; biz yanlışları, hataları kadim düşünürlere bırakmalıyız, işin ehli olanlar geçmişte kalmıştır, olmadığımız gibi görünmek yahut görünmediğimiz gibi olmak arzusu yakıyor benliğimizi, bu ateşin önünde kim durabilir… “Evet, Örs ve Çekiç” efendimiz, çekiç tutan el olmayı bir kenara bırakmalıyız, suretlerle hasbihal eylemeyi öğrenmeliyiz, suretler, suretler… Uzak iklimlerin efendileriyiz biz, Narkissos eğildiği sudan elimize su dökememeli efendimiz, bize kim olduğumuzu belirtmek isteyen herkese sırtımızı dönmeliyiz, biz efendimiz, biz tanrılar katında olacak kadar düşmemeliyiz, biz yüceler yücesi Homo Erectus’uz, yerin ve göğün ve evrenin ve olmayanların efendimiz, hepsinin yaratıcısı; pek saygıdeğer sahillerin dehlizleri sevgi ile kucaklamalı bizi, elimizin tersiyle itmeliyiz bize duygulardan bahseden zavallıları; akıl ve din, akıl ve din, akıl ve din… Tevatürler efendimiz, ilgimiz ve alakamızı çeken tek şey olmalı, biz onlardan derlenmiş şarkılar mırıldanmalıyız, sesimiz duygulara doğru bir boran, sesimiz iyiliğe karşı bir çekiç, bu düzmece dünyanın iyiliğine iltimas tanınmamalı efendimiz, kim ne derse desin iyilerin varlığı ile döndüğüne inanılan bu dünyanın çivisi kötülükle çakılmıştır, biz bunu bilenlerden olmalıyız, bir gelinböceği gibi dolaşan iyileri bataklıklara gömmeliyiz, sudan çıkmış balıkları ait olduğu yere göndermeliyiz, onları döve döve öğretmeliyiz bunu; biz efendimiz, biz efendileriz, dünya eksenimizde dönüyor bizim, kim ne derse desin...