Mülk ve kul sahipliği olan köleci sistemin ikinci aşaması olan monarşin yapı içinde artan toplumsal huzursuzluklar karşısında takke düşüp, kel görünmüştü. Mülk sahipliği ajitasyon çağrışıyordu. Mülkün sahibi söylemini biraz akıllardan uzak tutup mülkün sahibi söylemini biraz geriletmek içi "yaratıcı El" söylemi ortaya konacaktı.

Yaratıcı El söylemi yakından uzağa doğru bir hakimiyet ve sahiplikti. Yaratıcılık tartışmaları hem mülk sahibi söyleminin üzerini örttü. Hem mülkü olanla, mülksüz olan arasındaki kellikten doğan tedirgin edici, bölücü, ahlaksızlık olgularını rıza vermeye bağlı olarak az az bastırdı.

Ki bu "yaradandı sistem" yeni unsurları içinde feodal bir sistemdi. Feodalizm toprak sahipliğinin köleye de kölenin kendisi için çalışma zamanı verdiği bir çeşit mülkiyet sahiplik iradesidir.

Yeni feodalite içinde ortaya çıkan ikinci bir unsur da para adamlığının öne çıkmasıydı. Para burjuva sınıfını doğurmuştu. Burjuvalaşma para adamlığıydı.

Para adamlığıyla birlikte sisteme sahiplik bağlamında yeni bir mana modülasyonu yüklenmişti. Bu anlayış "para sahibi Mamon" söylemli olan bir maneviyat anlayışıdır. Köleci mülkün sahibi El’ e karşı, burjuva atıflı para sahibi Mamon’du.

Mamondan önce efendi kölesine 1 kile buğday verdiği zaman köle senesinde efendiye 1,5 kile buğday veriyordu. Bunun adı alışverişti! Bunun adı ticaretti! Bu kârdı! Bu kazançtı! Kile 6 çerik ya da 4 şinik buğdayı ifade eden ölçüydü.

Dinler ve lümpenler bir kile buğday için efendinin 1,5 kile buğday alma müktesebatını makul görüyordular. Ama burjuvazi toprak ve köle sahibi efendiye 100 lira verip de bir sene sonra 150 lira almaya başlayınca sistemin eski egemen gücü zıplamıştı.

100 lira verip 150 lira içinde alınan 50 lira fazlalığa faiz denmişti. Buna, kâr, kazanç, ticaret denmeyip; düpe düz köleci efendinin zararına olan tepkiyi dile getiren yeni bir anlamsal söylemle; faiz demişti. "Faiz de haram kılınmıştı".

Selef lümpenler köleci efendilerin sözcüleriydi. Günümüzdeki halef lümpenlerde burjuva denen efendilerin sözcüsü oldular. Güncel lümpenler eski şeriat karşısında burjuvaziyi meşru kılmak için ne diyorlardı? "Günlük enflasyon kadar faiz almak caizdir"! Bu ses dünden bugüne tam sahibini sesi değil mi?

Eski köleci müktesebatta (şeriatta) 1 kileye 1,5 kile buğday almak kârdı, kazançtı meşruydu. Yeni şeriatta 100 liraya 150 lira almak faizdi haramdı. Eski şeriatla yeni şeriatı uzlaştırmanın çözümüyse; "enflasyon kadar faiz alınabilir olmasıydı!"