İNSAN İLİŞKİLERİ VE ADALET

Toplum olarak bir arada yaşayan insanların birbirlerine karşı sorumlulukları ve zorunlulukları vardır. Herkes kafasına göre ben şunu yaparım, kimse bir şey diyemez; benim istediği olacak kime ne gibi dayatmalarda bulunamaz. Bu toplu yaşamanın getirdiği bir dayatmadır.

Hepimizin uyması gereken kurallar vardır. Bunlara uymak bize rahat bir yaşama hakkı sunduğu gibi her şeyden evvel huzurlu olmamızı sağlamaktadır. Diğer bir deyişler toplum ilişkilerinde başarılı olmanın püf noktası kurallara uymak ve fedakarlıktan kaçınmamaktır diyebiliriz. Tabi bu sadece tek taraflı değil, karşılıklı ilişkilerde karşılıklılık ilişkisini de beraberinde getirir. Ben vazgeçiyorsam o da vazgeçebilmeli. Ben alıyorsam o da alabilmelidir. Bunu hayatımızda uygulayabildiğimiz ölçüde başarılıyız diyebiliriz. Ne de olsa kurallar herkes için vardır. Birilerini etkilemeyen kurallar, kural değil olsa olsa kayırmadır. Bu durum insan ilişkilerinin kopma noktasına gelmesine sebebiyet verir. Böyle bir ortamda adaletten bahsetmek de mümkün olmayacaktır.

Adaletin hüküm sürmediği bir ortamda ise insanlara bir şeyler yaptırma konusunda ikna edici olamazsınız. Onlar olması gerekenlere değil, olup gidenlere inanırlar. Korkarım ki böyle bir durum varsa ve ortalığı kasıp kavurmaya devam ediyorsa öyle toplumların yıkılması an meselesidir. Toplumu ayakta tutan en önemli değerlerden biri de şüphesiz adalettir. Bunu kaybettiğimiz gün terazimiz şirazesini kaybedecek ve verilen hükümlerin hiçbir bağlılığı kalmayacaktır. Diğer bir ifadeyle farkında olmadan topuğumuza sıkmak olacaktır. İnsanın topuğuna sıkmak nasıl insanı aksatırsa toplumun topuğuna sıkmak da toplumun ilerleyişini aksatacaktır. Bu düsturu hiçbir zaman unutmamak, hep bu yolda gidebilmek temennisiyle…

Herkes için adalet sözde değil, gerçekte bir adalet olmalıdır. Bunu tüm benliğimizle kabul edip hayatımızın merkezine yerleştirdiğimiz gün, işte o gün, insanoğlu asıl ve en büyük devrimini yapacaktır. Vicdanlara adalet, yasalara adalet, hükümlere adalet… Kısacası herkese adalet…

NECATİ DİLEK