Bugün üçüncü defa bizim çocukları çok iyi eğitmiş olduğum konusunda takdir edildim...Fakat benim hiç birşeyden haberim yoktu. Ben mi,nasıl,ne zaman,nerde?
Birincisi bir öğretmenler günü toplanmıştık.O zamanlar ilkokula giden büyük oğlum bir bayan öğretmen arkadaşımıza "çok güzelsiniz"dediği için onu iyi eğittiğimi öğrenmiş oldum.Oysa çocuğun belki ilk defa gördüğü birine aniden iltifat etmesi beni şaşırtmıştı.
İkincisi anaokuluna giden diğer çocuğumun, bir defasında ögretmeni hapşırip da "elhamdülillah" demesi üzerine "yerhamuke’llah" diye karşılık vermesinden dolayı tebrik edildim.Oysa bunlar şekli konulardı benim için, yine de neredeyse kendimle gurur duyacaktım.
Üçüncüsü, yine bizim büyük oğlanla ilgili.(Kendisi spor salonu işletmecisi) Spor salonunda hiç ummadığım biri bana "Murat’ın babası olduğunuzu yeni öğrendim.Onu iyi yetiştirmişsiniz, esnafta olması gereken bütün sıfatları taşıyor." Tabi,teşekkür ettim.Fakat acaba bilmediğim esnaflık konusunda onu nasıl yetiştirmis olabilirdim?

Bilindiği gibi kişiliğin oluşmasında ’doğuştan gelen özellikler’ ve ’çevre’ etkili. Çevre arkadaşlar, okul, komşular,TV, internet gibi etkenlerden oluşuyor. Eğitim kuramcılarının bir kısmı çocuklar üzerinde çevrenin daha etkili olduğu görüşündeler.Bu durumda ebeveynin etkisi sınırlı kalıyor ki bence de öyledir.Yani kendi adıma itiraf ediyorum, çocuklarımızı istediğimiz gibi yetiştiremedik.Mesela gayret ettik ama dini değerleri benimsetememişiz. Arkadaşlarımdan duyduklarım da aynen bu minvalde.