somya

sigara dumanından sararmış
solmuş
birazı kornişten çıkmıştı perdenin

ütüsüz
kırış kırış
ama kat izi düzgündü

yaz sonu hava serin
üstelik ikindiydi

ojeli parmaklarından başını kaldırıp
güzel mi dedi

güzel dedim
peki ya saçlarımın rengi

o da güzel

ama odamız güzel değil dedim içimden

neyse ki içimden geçeni okuma kabiliyeti yoktu
aslında hiçbir şey hakkında kabiliyeti yoktu
onunla o an orada olmam
tamamıyla yokluktu

kadının ruhundan anlıyorsun demişti bir keresinde bir kadın
parmak uçlarımı tüy gibi gezdirirken sırtında

ama bu sadece kadına benziyordu
ruhu var mı muamma

duvarlar rutubetli
yer yer boyası dökülmüş

olsun dedim içimden

perdeye uzanıp kapamaya çalıştım
ama bir ucu açıkta kaldı

yerde kilit vazifesi gören
katlı kağıt parçası

...

aşkım ya rujum
güzel olmuş mu sence

olmuş dedim dışımdan

içimden gelmese de