Hayatta hep uğraşırız, makam mevki kazanmak için. Aslında bakarsanız durum hiç de sizin bildiğiniz gibi değil. Sabah namazından sonra yalnız başıma yürüyüş yaparım. Bu esnada tefekküre dalarım. Derin derin düşünürüm. Cami ile evim arasında düşündükçe düşünürüm. Mevla’m insanlara çok güzel unvanlar veriyor hak edip de değerini bilene…
Buyurun verilen bu unvanları bir inceleyelim: Doğup dünyaya geliyoruz Allah’a kul oluyoruz. Bebekken bebek, sonra çocuk unvanı alıyoruz. Daha sonra ergenlik ve sonrasında da gençlik unvanı alıyoruz. Seviyoruz âşık oluyoruz, sevgili unvanı alıyoruz. Daha sayamayacağımız kadar çok unvan var. Evleniyorsunuz damat, abi olmanızdan dolayı amca, bacıdan dolayı dayı, bitmiyor bu unvanların sonu. Enişte, kayın oluyorsun, sonra kayın baba oluyorsun, torun doğuyor dede unvanın alıyorsun. Ev alıyorsun komşu oluyorsun, arkadaşın oluyor dost oluyorsun. Doktor, hemşire, mühendis, öğretmen, veteriner, hâkim, savcı, başkan, reis, çiftçi, nalbur, ziraatçı, senarist, aktör, vekil, imam, esnaf, şehit gazi, şoför, kaptan, komutan, bey, ağa, paşa, hanım, hatun… Şuna bakar mısınız, unvanları saymakla bitiremiyoruz.
Kısaca Allah (cc) bize hayatta bütün unvanları veriyor. Yaşlanıyor ihtiyar oluyorsun, hastalanıyorsun adın hasta oluyor ve sonuna ölüyorsun adınız cenaze oluyor, vesselam ölü unvanı alıyorsunuz...

19.12.2022
Yozgat