Başlık matematik olarak mümkün olmayan ama hayat ile mümkün olabilecek bir nitelikte. Evlilik bu iki sayının toplamının üç ettiği bir kurumdur. Hafife alınmayacak kadar geniş bir kurum, hayata tekrar gelişi ve başlangıcı ifade eden bir kurum aynı zamanda. Geniş bir bakış açısıyla değerlendirdiğimizde evlilik kurumu eğitimin sart olduğu bir kurumdur. Ciddiye alınacak bir kurum olan evlilik sadece iki karşı cinsin cinsel birlikteliğini ifade etmeyen bir ciddiye sahiptir. Bir pazarının toplam parçalarının iki yarısının birleşmesiyle oluşan bir kurumdur. Anlamlı ve uzun bir birliktelik iki bireyin birbirini anlaması ve anlaşmasıyla başlar. Duygular aslında daha ön planda gözükmesi gerekirken daha geri plandadır. Planlama ile uzun soluklu bir ilişkinin yürümesi imkansızdır. Baştaki matematik işleminin ne kadar saçma olduğunu ama aslına bakılacak olduğunda ne kadar tutarlı olduğunu görüyoruz. Duygular, düşünceler bu konuda bilimden önce gelmektedir. Anlamsız olan hayatımıza yeni bir anlam arayışına girme ihtiyacıdır evlilik. Bu anlam arayışına girerek anlam arayışımızı yeniden şekillendirmek ya da tamamen yok etmek mümkündür. Temkinli, sabırlı olunması gereken bu mevzu günümüzde bir genelevde bir kadınla yatmak kadar basite indirgenmiş bu basite indirgemede toplumun içindeki düzeni düzensiz bir hale getirmeye kadar ilerlemiştir. Sonuç olarak bakarsak aileler toplumun en küçük parçalarıdır. Bu parçanın anlamsızlığı büyük resmin anlamsızlığına beraberinde getirir. Aile, dürtüselliği affetmeyen bir kurumdur. Cinsel ihtiyaçların giderilmesi için aile kurumunu var etmeye gerek yoktur. Bu ihtiyacın üzerine kurulan aileler dağılmaya mahkumdur. Tıpkı korku imparatorluklari gibi...