...
Tanrının gözünde bir ucube gibi olduğumu düşünüyorum, insanların gözünde ise sıfırdan farksız etkisiz bir eleman gibiyken, O’nun gözünde bir çok şey demektim, bakışlarından anlıyorum bunu ama ispat edemiyorum işte en acısı da bu olsa gerek...

Bazen doğru ve yanlışı birbirinden ayıramıyorum, gerçekten çok kötü bir durum, doğruya yanlış gözle bakıp yanlışı da evrensel bir doğru gibi görüp kör kütük kucak açmak ne aptalca bir şey değil mi?

Ama anlamadığım ve anlamakta ustaca zorluk çektiğim bir şey var ki bu doğru kimin doğrusu ve neye göre doğru, belki ben yanlışa karşı farklı duygular besliyorum yani olamaz mı??

Gelip geçici bir inanış değil benimkisi, kağıda ve kaleme böylesi taparcasına dokunmak, doğarken inanmış olmak bazı şeylere, zaman içinde kaçarken kaybetmek bütün inanmışlığımı, ve ayağı takılıp düşen bir çocuğun dizindeki sancı gibi her kalbe dokunuşum, öylesi acı, öylesi masumane ve öyle çaresiz...

Böyle olmamalıydı sanki doğruların dile geleceği yer ve zaman.. Sanki yanlış yerde yanlış zamanda söylenmişti bazı doğrular, kimin doğrusu kime yanlış gelmişti ki...?

Zaman diyip geçtiğimiz şeyi büküp başka bir evrene geçmek gibi aptalca fikirler taşıyorum zihnimin bir yerlerinde, zamanı bükmek ne garip, zamandan ziyade duygularımızı büküyorduk oysa, gelişlerimizi gidislerimize bağlayan güzel kararlar alıp, dört duvar arasında idam ediyorduk göz yaşlarımızı...

Kararı alanda bizdik uygulamaya koyan da neyden kaçmaktı peki bu, üzgünüm tanrıya olan inancınıza karışmıyorum ama ben onun bu kusursuz düzeninden nefret ediyorum, kusursuz dediğiniz her şeyin bana büyük bir kusuru dokunuyor işte, "o öyle bir şey değil" gibi cümleler kuruyorsunuz ya kurmayın bana göre öyle bir şey işte, kusursuz evreniniz bana kusurlar ile geliyor işte...

Elimde yanıp sönmek bilmeyen sigara yığını, karşımda hayalini kurduğum bakışlar, ve zihnimde şarkılar söyleyen bir deli, hangisine inanmalı, ya da neye içmeli şimdi yahut neye nefret kusmalı??

Yok yok, herkese farklı gelen bir melodi ile tanrıyı dansa kaldırmalı bence bakarsın bu sefer çok daha iyi anlaşır kusursuz bir iletişim kurarız kim bilir..?

Elinden geliyorsa gözün görmüyorsa ama duyuyorsan ve bir yerden tanıdık geliyorsa sana bu inanmışlık o zaman hiç durma, inandığın yerden yakala kayıp olan gizemi ve tanrıyı dansa kaldır...

Kaybetmişliğe, ve yeniden var olmak adına, Tanrıyı dansa kaldır...

Aşkın Şairi / 7.His