2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
520
Okunma
ünlü olmaya çalışan sessiz bir harf gibiydi o
tek başınayken çıtı çıkmayan
dilde dönmeyen
en büyük mutluluğu cümle başında olmasıydı
Seni seviyorum’ gibi mesela
uzun lafın kısasıydı hep
kimi zaman kıssası
kıvranır dururdu hep
iki lafın arası
neyse ki tek değildi
ama herkesin öteki teki
...
acayip uyku bastırdı ha
çayım soğumuş
pet bardak izmarit dolmuş
-nereye gider bilmem bu vakitte
inecek var diyorum şoför bey
-babandır diyor tok sesiyle
...
peki s’essiz harfe ne oldu
bilmem
en son bi cümleye biad edip
kelime ilaç arıyordu
Şiirin sahibi
Cevap Yaz