Üç farklı tapşırma ile yaklaşık on beş yılı geçkin zamandır bu sitede kalem ve kelam işçiliği yapıyorum.Bu güzide ortama "Edebiyat Defteri Üniversitesi " desek yanılmayız.Çünkü, öğretmeni de öğrencisi de kendimiz olan çok güzel bir ortam.Birçok şeyler öğrendik. Yeri geldi bildiklerimizi paylaştık yeri geldi çok hatalar yaptık.Sildik sildik yeniden yazdık.Çok iyi insanlarla kuvvetli dostluklar edindik.İçlerinden ahirete göçenler oldu.(Rabbim onlara sonsuz merhamet etsin), siteyi bırakıp gelmemek üzere gidenler oldu.Lakin benim gibi on beş yıldır bu ortamı terketmeyenler çoğunlukta.İyi ki varlar.

Bu sitede gerçekten çok güçlü kalemler var.Birçok ünlü kalemle bu ortam sayesinde tanıştık, görüştük ve yazıştık. Onları okurken içten içe farklı dünyalara yelken açıp bu benim aklıma niye gelmedi dediklerimizde oldu bu kadar basitte yazılmaz dediklerimiz de.Sayfa dolusu yorum yaptıklarımız da oldu bir kelimeyle kutladıklarımız da.Ya da bakıp veya okuyup geçtiklerimiz.

Mütevazı nice insanlar bize yol oldular,hatalarımızı aleni yazanlar da oldu gizlice mesaj yazanlar da.Herkes kendine yakışanı yapar çünkü.Bilerek veya bilmeyerek kalbini kırdıklarım varsa ve bu yazıyı okurlarsa haklarını helal etsinler.Hele de yoruma yazarlarsa çok memnun olurum. En çok kızdığım insan tipi kendini dünyanın merkezi sananlardır.O yazdığı yazı, şiir ve yaptığı yorumla bunu hissetmeni sağlar. Bunu bir şekilde anlarsın.Bu sitede gruplaşmanın uç noktası bazı insanlar, dünya görüşü onlarınkini tutmadığı için diğer insanları hakir görürler.Onların fikirlerini benimsemediğin için çağ dışı yaftası ile suçlanırsın.

Halbuki onun bana benim ona saygı göstermem erdemlilik değil midir? Birbirimizi sevmek zorunda değiliz ama saygı duymak zorunda değil miyiz? Hiçbir suçumuz günahımız olmadığı halde fikir ayrılığı var diye bizi yoruma engelleyen zavallı insanlar var bu sitede.Yaptığımız yapıcı yoruma diğer yorum sahiplerine cevap verip bize yorum yapmayarak yok sayan kendini bir halt sananlar da var.

Yaklaşık otuz beş yıldır edebiyatın kıyısında köşesinde gezinen ve aynı zaman da Türk Dili ve Edebiyat öğretmeni olarak daha kendimizi çırak seviyesinde görürken kendisi kof iken kaf dağının ankası zannedenlere ifrit oluyorum.

Üst düzey bir yerden emekli olup burada vakit geçiren ve daha edebiyatla farklı mecralarda yeni tanışanların burada gruplaşarak diğer insanları hakir görmelerini hazmedemiyorum. Kim ve ne olursan ol önce insan ol.

İnsanlara tepeden bakarak büyük veya farlı kişi olunmaz.Edep ile mütevazılık ile iyi insan olunur.

Herkese iyi bayramlar diliyorum.