Biz o zamanlar 23 nisanı büyük heycanla beklerdik
Bayrama bir gün veya iki gün kala bütün okulun sınıfları süslenirdi , çiçekler, balonlar, fenerler, renkli gramofon kağıtlarından kendimizin yaptığı süsler,doğadan topladığımız orman gülleri sarı ,mor bütün okul rengarenk olurdu.
Süsleme işi bitince her öğrenci özenle kendi sınıfını koruma altina alırdı ve sınıf ziyaretleri başlardı kimin sınıfı daha güzel süslenmiş diye
Ama her sınıfta mutlaka birkac öğrenci kalırdı tedbir amaçlı bunu öğrenciler görev edinmisti.
Ozamanlar 23nisan kıyafetleri diklirdi 1.2.3.4.5.siniflari ayrı ayrı rengarenk kitafetler özenle bayram günü giyilmeyi beklerdi.
Bayram sabahini zor beklerdik. Erkenden uyanıp kıyafetlerimizi giyer saçlarımız özenle taranip toplanır veya örülür beyaz kurdaleler takılır ayakkabılarımızıda giyince artık hazirdik.Bütün çocukların ellerinde Türk bayrağı okulun bahçesinde toplanıp sıra olurduk. Öğretmenimiz"başınız dik gururla yürüyün çocuklar bu bayram sizlere Atamızin hediyesidir " derdi.
Bando eşliginde bayram alanina doğru büyük gururla yürürdük .Her sınıf kendi öğretmeninin gözetiminde düzgün sıra halinde kimse sırasını bozmadan Alana girilirdi. İlk önce günün önemi anlatılırdı şiirler okunur folklor gosteriler ve yarışmalar yapılırdı
Gösteriler bitip herkes yavaşça alandan dağılır,bizde okula dönmek üzere yeniden sıramızı olurduk. Bando eşliğinde yürürken yol kenarlarinda evlerin balkonlarında bayramı izleyen insanlar bayram çocuklarına alkışlarıyla eşlik ederlerdi o anlarda başımız daha bir dik daha gururla yürürduk.
Biz Atatürk çocukları...