Kovulmuş Şeytandan Rabbime Sığınırım
Rahman ve Rahim Allah’ın Adıyla
“O da: ’Andolsun, bunları görülecek belgeler olarak göklerin ve yerin Rabbinden başkasının indirmediğini sen de bilmişsin; gerçekten ben de seni yıkılmış-harab olmuş sanıyorum’ demişti.” (İsrâ Suresi 102. Ayet)
“Ey Nebi, kâfirlerle ve münafıklarla cihad et ve onlara karşı sert ve caydırıcı davran. Onların barınma yerleri cehennemdir, ne kötü bir yataktır o!..” (Tevbe Suresi 73. Ayet)
Hamiyet-i islamiye’si yok. Hiçbir zaman bir davası olmamış. Bu yüzden de İslâm’ı koruma hisleri gelişmemiş. İslâm davasını sahiplenmediği için de doğal olarak İslâm’ın düşmanlarını bilmiyor. Bilmediği düşmana tepki gösteremez.
İslâm düşmanlarının faaliyetlerinden rahatsızlık duymuyor. İçi rahat. Hayatını yaşamaya devam ediyor. İslâmcı değil. Klasik cahil bir gelenekçi. Gelenekçiyle İslâmcı arasındaki farklardan bihaber. Hamiyeti İslâmiye’nin ortaya çıkardığı nefsani olmayan öfkeyi anlaması bu nedenle mümkün değil. Değil çünkü; ruhu yok ve ruhu olmadığı için de iman edemiyor.
İnandığı, iman ettiği ve savunduğu ulvî bir değeri yok ki neye, niçin tepki gösterecek?
Kimi savunacak?
Kimi karşısına alacak?
Birilerini karşısına almak mı? O da ne ya, diyecek bir adam!
Hayatı boyunca bir şeye tepki göstermiş değil ki. Silik, ezik, pasif ve şahsiyetsiz… Zulüm, haksızlık, bozgunculuk, yağma, sömürü, talan, işgal, tecavüz …
Böyle konuları yok.
Irak’ın işgalini canlı yayında limonatasını yudumlarken izledi. Bosna işgaline tepki gösterdi mi?
Hiçbir şey canını yakmıyor.
Kur’an’ı okumuyor. Kur’an bilgisi yok. Musa, firavuna her zaman yumuşak söz etmedi. Üslup takıntısı, gerçekleri görmesinin önündeki engel. Zaten gerçek diye bir derdi olsa; hayata, olaylara ve şahıslara Kur’an’dan bakabilir, gerçek nedir, ledün nedir görebilirdi.
“Ey iman edenler, Allah’tan korkup-sakınırsanız, size doğruyu yanlıştan ayıran bir nur ve anlayış (furkan) verir, kötülüklerinizi örter ve sizi bağışlar. Allah büyük fazl sahibidir.” (Enfâl Suresi 29. Ayet)
Hakla batılı neden ayırt edemiyor?
Allah’tan korkup sakınmıyor!
Neden Allah’tan korkup sakınmıyor?
Allah’tan nasıl korkulacağını bilmesi için, Kur’an’daki İslâm’ı, Kur’an’daki farzları ve helalleri bilmesi gerekir. Fikir hayatında Kur’an olmadığı ve Kur’an hükümlerini yaşamadığı için hakla batılı ayıramıyor; siyasî, iktisadî ve kültürel olayları doğru tahlil edemiyor ve münafıkları mümin, müminleri de münafık, zalimleri ve hainleri kahraman, kahramanları da zalim zannediyor. Yani, konu gene dönüp dolaşıp cehalete geliyor. İlk farzdan habersiz ve ilk farzı yaşamayan bir adamdan daha ne beklenebilirdi ki!
“Yaratan Rabbinin adıyla oku.” (Alak Suresi 1. Ayet)
Dünyadan bihaber olduğundan sakin, yoksa yerinde duramazdı.
“De ki: ’Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” (Zümer Suresi 9. Ayet)
Sükunetin takvadan değil, zındıklığından hâlbuki.
Şuara Suresi, 168. ayet: “Dedi ki: "Gerçekten ben, sizin bu yaptığınıza öfke ile karşı olanlardanım."
Mü’min Suresi, 35. ayet: "Ki onlar, Allah’ın ayetleri konusunda kendilerine gelmiş bir delil bulunmaksızın mücadele edip dururlar. (Bu,) Allah Katında da, iman edenler katında da büyük bir öfke (sebebi)dir. İşte Allah, her mütekebbir zorbanın kalbini böyle mühürler."
Dünya cehenneme dönmüşken “acaba ben neden tepkisiz bir odunum” diye düşüneceğine, zulme ve haksızlığa ve inkârcılara tepki gösteren Müslümanların üslubundaki sertliğe kafayı takmak zındıklıktan başka bir şey değildir.
Küfrü bırak, Müslümanlarla uğraş,
Bravo!