Eşi öleli uzun bir zaman olmuş ondan kalan bir evin içinde iki çocuğuyla yaşamaya çalışıyordu. Saliha kadın.
İki çocuğunu bırakacak bir yeride olmadığından geçimini idame etmek için evlere arada temizliğe gider, apartman merdiveni siler öyle geçinir giderdi işte.

Corona virüsü ve pandemi dönemi derken onu artık kimse evine temizliğe pek öyle çağıranda kalmamıştı.

Onurlu bir kadındı kimseyede öyle el açıp da dilenemezdi.

Bu aralar merdiven silmekten aldığı kazancı faturalara anca yetiyor eve erzak ve yiyecek almayada parası yetmiyordu.O’da akşamları pazar kalktıktan sonra kalan meyve sebze artıklarını toplayarak onlardan çocuklarına yemek yapardı.Sagoldun fırıncıda akşamdan kalma bayat ekmeklere para istemez oda öyle bir şekilde geçinmeye çalışırdı Saliha kadın.

Son zamanlarda pazarın girişinde ikinci el giyisi satan kadınlar görüyordu. O da komşularının verdiği fazla giysileri yada çöp konteynerinin kenarlarına bırakılmış giysileri toplayıp bir güzel yıkadiktan sonra onları satmaya başlamıştı.

Artık o gün zabıtadan kaçıp tanesi beş liraya ne kadar satabildiyse..

O gün hava bozuktu.Yere serdiği tezgahındaki elbiselerin yüzüne kimse bile bakmıyordu.

Giyimi güzel bir kadın tezgahına yaklaşarak;

__Ne kadar bunlar?

__Tanesi beş lira.

__Oo çokmuş beş tanesi on liraya verirsen alayım.

__Abla zaten bunlar ucuz ki.

__Sen bilirsin o fiyata veriyorsan ver bende gidecem fakir sevindirecem bunlarla seninde bir katkın olsun dedi.

O gün hiç bir şey satmamış olan Saliha kadın eli boş gitmek de istemiyordu.Aslında tezgahında ki kıyafetleri dışardan alsa o kadın tanesi elli yüz liradan alamayacağını da iyi bilmeliydi.

İçinden fakir sevindirmek için bir fakirin ekmeğini eziyorsun derken gitmek üzere olan kadına;

_Peki dedi.

İyi giyimli o kadın mutluydu.
Kendince iyi bir ticaret yapmıştı.Dışarıdan tanesi elli liradan alacağı kıyafetleri ucuza kapatmış parasıda cebinde kalmıştı.

Bu kârlı alışverişten memnun bir sekilde gitti bir alışveriş merkezinden çocuğunun beğendiği yüzelli liralık bebeği hiç indirim istemeden aldı.

Kandildi ya çocuk sevindirmek de sevaptı. O’da önce çocuğunu sevindirmeliydi.En yakını oydu. Mahallede kapıya gelen çocuklarada bir kaç şeker verse yeterdi.

Yolda karşılaştığı üst komşusu;

__Ne yapıyorsun Nazife?

__Ne olsun işte bugün kandil bende alttaki Nezahat’a kıyafet aldım giyinsin yazık çok fakirler biliyorsun hem kıyafeti mi var?

__Oo cenetliksin kız Allah razı olsun senden bu mübarek gün bir fakiri sevindiriyorsun, çok yüce gönüllüsün dedi.

__Yok canım estağfurullah deyip için için kurulup yoluna devam etti.

On liraya aldığı kıyafetleride alttaki komşusuna al kız giyersin sana aldım bu gün kandil deyip ondan da Allah senden razı olsun Nazife abla sözünü işitince yaptığı iyiligi de " sağda solda telefonda tanıdıkların kandilini kutlarken "ballandıra ballandıra" anlatırken aldığı övgü dolu sözler ile mutluydu.

Öyle ya bu gün kandil, bugün iyilik günüydü.

Sahi neydi iyilik?

Nevin Aktekin Gülfirat

Tüm dostlarımın kandilini kutlarım
Miraç kandilimiz mübarek olsun🤲🏼🦋