KARA TOPRAK

Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır

Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sâdık yârim kara topraktır

Yukarıya giriş olarak aldığım şiir, yazdığı şiirler ve seslendirdiği türküler ile birçok kişinin gönlüne taht kuran Rahmetli Âşık Veysel’e ait. Âşık Veysel ölümünden sonra bile sık sık dinlenen ozanlarımızdandır. Her bir türküsü gibi Kara Toprak türküsü de birçok kişi tarafından oldukça sevilir ve pek çok sanatçı onun bu eserini zevkle okurlar.

Asıl sermayemiz bir avuç toprak
Aşinasın sen bu sırra sevdiğim
Pervane şem’inin nuruna müştak
Bile bile Yanar nâre sevdiğim

Bu şiir de Seyrani’den. Görüldüğü gibi toprak üzerine pek çok şair, ozan şiir yazmış daha da yazılacaktır mutlaka.

Bizde dilimizin döndüğünce kara toprak üzerine birkaç kelam etmeye çalıştık. Buyurun okumak üzere, şiirle kalın…

KARA TOPRAK

Her sitemin bir kurşun, her bakışın bir ferman
Gel deyince şaha kalkar dizginlenen kısrak

Hedefe kilitlenmiş gibi koştukça koşar
Çağlayan misali ne dur bilir ne de durak

Hak’tan gelen kabulümüzdür; amma velâkin,
Yeter ki gelmesin başa dosttan yana firak

Eğilip bükülmeden ömür geçsin istersen
Hayat çizgin çizilirken Hak olmalı mihrak

Aldatması o kadar da kolay değil seni
Fani dünya ile geçebiliyorsan matrak

Bilmem ki hiç düşünüp de; Hayy’dan gelip Hû’ya
Nasıl gideceğini edebildin mi idrak

Dünya kuruldu kurulalı doğan ölüyor
Ölümden sonrası edilmeli asıl merak

Daha dün yeşildi, kalmadı yeşilden eser
Birer birer düşmekte sararan her bir yaprak

Gördüğün gerçeği yafta yapıp as boynuna
Yalnız bir olana yönel, tüm “izm”leri bırak

Dönüp bakmazken dostların ruhsuz bedenine
Ana şefkatiyle kucak açar kara toprak

HALİL MANUŞ