Geceydi karanlıktı hava soğuk, yer kar ve buzdu
ana cadde ışıklı ama ara sokak zifirdi köşe başında
dökük çöp bidonlarına üşüşmüş çekişen didişen kediler

Düşe kalka tepeden İstasyon Mah. inmiştim.
İş Bankasıyla Ziraat Bankası kavşağında birahane yani içkili meyhane
olduğunu bildiğim yerde birden
’ Hey!’ dedi, bir ses , dondum
soğuktan değil korkudan elbet

Biri geliyor sağa sola yaylar çizerek
yaklaştı yaklaştı
’heyyy !!’ dedi yine!’
"Ne var!’ diye bildim.
" Haaa! siz mi!."
Sesimden tanımış olmalı

" Kimsin, bir şey mi!" dedim aslında bildim
" Benimmm ben var ya dedi, ben ...!"
" Haaa! sen misin bildim!",dedim
Devamlı müşterilerimizdendi, hem de belalılarından
" Bu ne halin, bu gece!! " dedim çıkışırcasına
" Bu benim her gün, her geceki halim" dedi.
Bakışından anlamıştım merakını
" Daireden, dedim daireden!"
" Haaa !! anladımmm! dedi, devamla
" Yarın benim de"dedi,
sözünü kestim, sertçe
" tamam dedim, tamammm!"
Boşanma dosyaları vardı!
Yine gevelemekteydi
Çıkıştım,
" Bu gece vakti, bu karda kışta! Haydı evine (...)
Boynunu büktü, eğildi, sağ eline sol göğsüne basırarak
saygılı ve sessizce sendeleye, sallana zifir sokağa saptı
kediler kaçıştı...
Yoluma devam ederken, kendi kendime;
"Hey! dedim bre hey!..’
ben böyle gece yarılarına dek çalışmasam
okuyup yazmasam göznuru dökmesem
yarının halısını kilimini bir gün önceden dokumasam
sen böyle gece yarılarına değin içemezsin,
bulut olup yıldızlara üremezsin...

Yadırgamıyorumsin zira sen bunun bilincine vardığın zaman
işte o zaman şişeyi dibe vurmazsın gece yarısı kimseye
’ hey!’ diyemezsin basıp yerde bir karıncayı ezmezsin
bu saatlarda evinde yuvanda olur boşanmaya neden olmazsın!"
diye, diye binamızın (Adil ağa) önüne gelmişim!
Eski notlardan
Mavi Güvercine Kitabımdan Sf. 57 (ekleriyle)
Günce Yayınları
ISBN 975-70-10