Himmet ya gavs ! Yetiş ya şeyhim! Medet ya evliyalar sultanı! Şeyhim ahirette benim avukatım olacak. Avukatsız hâkim karşısına çıkılmaz. Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır. Türbelere gidin ve ölmüş evliyadan, şeyhten himmet isteyin, onlara dua edin. Yardıma çağrın onları. Onlar, ahirette sizin şefaatçiniz olacaklar…
İddiaları bu. Şimdi, Kur’an’a bakalım.
Kovulmuş Şeytandan Rabbime Sığınırım
Rahman ve Rahim Allah’ın Adıyla
“’Benim ortaklarım sandığınız şeyleri çağırın’ diyeceği gün; işte onları çağırmışlardır, ama onlar, kendilerine cevap vermemişlerdir. Biz onların aralarında bir uçurum koyduk.” (Kehf Suresi 52. Ayet)
Ayetin Arapça orijinal metninde Şüreka kelimesi geçiyor. Ortaklar demek. Hani, ne diyorlardı? Allah kâinatın idaresini zamanın gavsına bırakmıştır. Şeyh, müridi, müridliğe kabul ettiği gece müridin rızık ve amel defteri şeyhe verilir ve artık müridin rızkını şeyh verir. Şeyhin ruhaniyeti 24 saat müritle birliktedir. Şeyh, her yerde müritledir ve hazır ve nazırdır. İşte, Allah, ortaklarım sandığınız Şürekayı çağırın da imdadınıza yetişsinler, diyor; ama şüreka kendilerine cevap veremiyor. Ayeti anlamazlıktan geliyorlar. Dünya hayatında , başları sıkıştığı zaman, evliya zannettikleri insanları yardıma çağıranlar sofiler, sufiler , müridler değil miydi ? Tasavvuf ehli değil miydi ? Herkes sus pus oluyor. Şürekanın herhangi birine hüsnü zan ederek cennete gidemezsiniz, zira bu, şirke onaydır, şirke ve küfre hüsnü zandır. Bırakın açık açık desteklemeyi, savunmayı ve sevmeyi, kalbiniz zalimlere meyletmesin dahi! Dost, evliya ve veli Allah’tır.
“Zulmedenlere eğilim göstermeyin, yoksa size ateş dokunur. Sizin Allah’tan başka velileriniz yoktur, sonra yardım göremezsiniz.” (Hûd Suresi 113. Ayet)