Gün olur, sıradan bir kelime, anlamı ve yaptığı çağrışımlarla bütün bir medeniyetin simgesi olur. Kyrumuş koca bir çınarın filiz verdiğini, yahut çıplak dağların birden yeşerdiğini görmüş gibi olursunuz. Anlarsınız ki, o kelimeyi, o anlam ve üslupla kullanıyorsa o insanı yetiştiren kültürün yüzyıllar süren görkemli macerası kazandırmıştır; insan, o insanı yetiştiren kültürün, topluma hakimiyetindeki derinliği hissedersiniz. Ve ; o insanla aynı dilden konuşmanın, aynı iklimde yaşamanın mutluluğunu yaşarsınız.

Yazarın kelimelerle macerası maden kuyumcu ilişkisi gibidir. Her kelime, yazarlık teknesinde yoğrula yoğrula kıvamını bulur. Yazar kelimelerle dostluk kura kura onları kendi ruhunun ve kalbinin sırlarına ortak eder ve kelimelerin canlı, ışıltılı varlıklar haline gelmesini sağlar.