Gec kalmis bir yazinin baslangici bunlar.Bu aralar,yine sevdalanasim var.Ama, tekrar baslamaya gucum var mi?Bilmiyorum.Sozler,cumleler,bana aitmis gibi duran sarkilar,gecmisin o hic gecmeyen izleri,cocukluk anilarim vs.Tutkularim,nefret ettigim seyler,okuma sevdam,dilekler,dualar,cokca olacagina inandigim,yalniz bana ait hayaller.Kimine gore utopik,bana gore gercek,olabildigince,futurist ve de realist.Kalbime gomdugum sirlar,yalnizliklarim,ruhumun isyanlari elimden bir sey gelmemesinin verdigi o buyuk aci.Hepsinin toplami,kendimden olusturdugum ozum,biriktirdigim hayat tecrubeleri.Kimi zaman umutsuzluklarim,kim zaman da olumune inandigim seyler.Henuz vakti gelmemis,acilmayi bekleyen cicek gibi.Dusunmek icin bolca vaktim oldugunda,neden boyle oluyor?Diye dusunmekten basima agrilar giren geceler.Yatakta hep yalniz,uyumaya calismalarim.Kendimde ki o buyuk gucun,ruhumun isyanlarini durduramayislarim.Cokca ic hesaplasma,bolca oz elestiri yapislarim.Ogrenme istegimin hic bitmemesi.Hic sirt ustu yatamayislarim,uyaninca yorgun kalkislarim,mutsuzlugum,kimseye ihtiyacim olmadigini bildigim halde,yine de ruh esimi arayislarim.Her seferinde basa sarislarim,kapkara bir labirent de,kucucuk bir isik arayislarim.İnsan hayal kurarken mi?Daha mutludur yoksa,ruyalarinda mi?Kalktigimda,bos ve sıkıcı bir dunya,yurudugumde,konustugumda daralmalar.Yururken ki dalginliklarim,hep ne olacagini dusunmelerim.Anlam arayislarim,yalniz ilgimi ceken seylerin bana haz vermesi.İnsanlar,uzun okumalar sıkıliyor,konu onlar acmiyorsa,bu normal aslinda.Degil satirlarca,gunlerce durmadan yazasim var.Bilmeden,bitmeyen,bitmeyecek bir kitap yazasim var.Sonra saatlerce,beni tatmin edecek bir baslik arayisim var.Kendim icin,yalniz kendim icin,bir seyler yapasim var.Nereden baslayacagimi bir bilebilsem,bir oturtabilsem,sacma dunyayi.Kabullenebilsem,ki bu cook zor biliyorum.Benim yapimi,kendimi cook ii taniyorum.Kimse icin degismeyecegimi,beni yanlis anlayacaklarini bildigim halde,yolumdan donmeyecegimi.Antipatik, ya da anlasilmaz gelmeyi umursamadan.Ben buyum iste,her seferinde yeniden baslayip savasmayi.Yok olmayi goz onune almayi,gerekirse sıkılacagimi bildigim halde en bastan baslamayi.Kuleler yapip yikmayi,gorunmez duvarlari yikmayi,don kisot gibi hayal urunu seylere saldirmayi.İcimde ki buyuyen isyan atesini dile getiresim var.Belki,bir tatmin araci bu,belki de ben buradayim demenin farkli bir sekli.Cevabi olmayan,ya da benim bilmedigim,seyleri aramayi.Belki de bu kadar basit degildir hicbir sey.Zorlastiran,kolaylastiran hep bizleriz aslinda.İsteklerimizin esiri olmus,gonullu tutsaklariz.Kendimizi ifade etmeye calismamiz,yardim cigliklarimizin,genel bir yansimasi sadece.Daha binlerce,milyonlarca sebepler bulunabilir.Teshisi herkes koyar,ama herkes o dogru tedaviyi yapamaz..!Dogru kisilerle karsilasamamiz,hayatin bizimle en buyuk alay sekli.İntikam alir gibi,sucunu bilmeden hapis yatan mahkum gibiyiz.Genellemeler,ne kadar yanlis olsada bir cogumuz boyleyiz.Aynanin karsisinda kim oldugumu,neden bu dunyaya geldigimi sorgulayislarimin bir kismi bu nedenler,diger kismi ise bulanik.Zaman gosterecek olsa da her seyi,akisina birakmak bir seyleri bana gore degil.Hersey,hep,devamli kontrolum altinda olmali.Sonsuza dek,boyle kendimle bas basa kalacagimi bilsem bile..!