Sordu adam;

"Beni ne kadar seviyorsun?"

Kadın düşündü ;

Ona sevgisini cümlelere hapsederek nasıl ifade edebilirdi ki;

" Seni tuz kadar seviyorum" dedi.

Adam yüzünü ekşitti!

"Tuz kadar mı?"

"O zaman bende beni tuz kadar seven bir tuz kadar kıymetim olan kadını artık hayatımda istemiyorum" dedi ve çekip gitti!

Yıllar geçti...

Bir gün bir lokantaya girdi ve bir yemek siparişi verdi.
Garson siparişini verdiği yemeği getirdi.
Harika görünüyordu.
Büyük bir iştahla yemeğinden bir kaşık aldı ama o yemeği yutkunamadı.
Çünkü yemeğin hiç tuzu yoktu.Yemek her ne kadar harika görünse de tuzsuz hiç bir şeye benzemiyordu.

Adam garsonu çagırdı.

"Ne biçim bir yemek bu tuzsuz olmuş.Tuzsuz yemek mi olur, bana hemen bir tuz getirin bir de bana bu yemeği yapanı ona iki çift lafım var" dedi.

Sonra aklına o geldi bir zamanlar onu tuz kadar seviyorum dediği için terkettıği o kadın..!

Herkesin şaşkın bakışları arasında "hüngür hüngür’ ağladı adam.

O kadını düşündü!
Ve ona yaptığı haksızlığı, kalakaldı bir süre öylece..!
Artık çok geçti.

Garson yanında yemeğı yapan kişiyi tanıştırırken öylece dona kaldı adam.

Şaşkınlık ve sevinç duyguları birbirine karışık dilinden"sen o sensin beni tuz kadar seven sevgilim" sözleri döküldü.

Kadın elindeki bir parça tuzu adamın yemeğinin içine atarken gülümsedi adama;

"Şimdi anladın mı seni ne kadar sevdiğimi sevgilim" dedi.

Adam masadan kalkıp kadına sımsıkı ve sarılırken kulağına;

"Biliyormusun sevgilim bende seni artık tuz kadar çok seviyorum sevgilim" diye usulcana fısıldadı.

Nevin Aktekin Gülfırat