Kovulmuş Şeytandan Rabbime Sığınırım
Rahman ve Rahim Allah’ın Adıyla
“Sizin için hayvanlarda da elbette ibretler vardır. “(Nahl Suresi 66. Ayet)
Akbaba, karga, sırtlan, çakal… Leşle beslenen hayvanlar. Artıkçılar, otlakçılar. Başka bir hayvan avlanıyor, karnını doyuruyor ve onun artığının başına üşüşüyorlar. Emek yok, gayret yok, plan- proje yok… Sinsiler, çıkarcılar. Ve bu yüzden de yüzleri karanlık, sevimsiz, çirkin ve itici…
Hırsızların, yan kesicilerin, torbacıların, uyuşturucu kartellerinin, pezevenklerin, mafya babalarının, yalancı ve sahtekâr politikacıların yüzüne bakın aynı karanlık ifadeyi müşahede edersiniz. Zira onlarda birer akbabadır, çakaldır… Sinsidirler. İnsanları ve toplumları aldatırlar. Artıkçı ve otlakçıdırlar. Yetim hakkı yerler. Zorbadırlar. Yalancıdırlar…
“Onların yüzleri, sanki bir karanlık gecenin parçalarına bürünmüş gibidir.” (Yûnus Suresi 27. Ayet)
Kuzulara, ineklere, ceylanlara, tavşanlara, kedilere, sincaplara, karıncalara bakın… Leş yemezler. Karıncalar; hukuk devleti, sosyal devlet anlayışına sahip bir cumhuriyet gibidirler. Herkesin görevi vardır ve herkes hem toplum için hem de kendisi için çalışır. Bilir ki toplumu için cehd ederse bu kendisine de fayda sağlayacaktır. Görev taksimi yapılır ve hiçbir karınca görevinden dolayı gocunmaz. Kuzular, koyunlar bozgunculuk yapmaz. Otlarlar, süt verirler ve insanlara faydalı olurlar. Uysaldırlar. Sorun çıkarmazlar. Kediler çok sevimlidir. Yer, uyur ve oynar. Sevildiği zaman da Rabbine şükreder, hır hır diye ses çıkarır. İnsana minneti yoktur. Rızkı Rabbinden bilir ve sahibine değil, eve alışır. Nasıl olsa Rabbi ona rızık verecek bir ev yaratacaktır.
“Biz ayetlerimizi hem afakta hem kendi nefislerinde onlara göstereceğiz; öyle ki, şüphesiz onun hak olduğu kendilerine açıkça belli olsun. Her şeyin üzerinde Rabbinin şahid olması yetmez mi?” (Fussilet Suresi 53. Ayet)
Allah’ın varlığı apaçık bir hakikat. Sadece, varlık âlemindeki ve nefislerimizdeki ayetleri O’nun rızası için okumaya niyet etmek gerekiyor. Varlık âleminin her molekülünde Allah’ın mührü vardır. Bu nedenle okumak bir seçim veya olsa da olur olmazsa da o kadar önemli değil, gibisinden bir şey değildir. Farzdır. İlk farzdır. Allah’ın ayetlerini okuyabilmek için, okumak gerekiyor. Allah’ın kullarına gönderdiği ilk ayet:
“Yaratan Rabbinin adıyla oku.” (Alak Suresi 1. Ayet)