Bekardım, yıllar önce gençlik işte evde ne işim olacak!
Ekseri, memuriyetten iş çıkışı Tandoğan’dan Kızılay’a yürüyerek gider, gezer, dolaşır alt-üst ederdim...Yine bir gün yürüyüşümde Necati bey mi desem, İzmir caddesi mi desem oralarda gezeler iken; Ankara Sanat Sahnesinin önündeydim, afişlerini izlerken kapıda duran görevli “girmek istersen buyur gel “dedi!
Ben o sırada rahmetli Yıldız Kenter’in oyununa girdiğimi anlamadım..İçeri daldım, sahnede o vardı..Heyecan ve duygulu izledim..Oyun sonunda onu canlı canlı izlediğime inanamadım..Sonra herkes ayakta alkışlarken o coşkuya elbet bende eşlik ettim..
Bu unutulmaz anımı şimdi niye paylaşıyorum;
Elbette rahmetle anmak için...
Hayata veda edip, gönlümüzü hüzünlü bırakan, çok değerli sanatçı Yıldız Kenter’e rahmet diliyorum..
Hep güzel anımsayıp, hatırlayacağım...Mekanı cennet olsun!..
Saygılarımla,

Kemal Yenice