-Nasılsın kızım?

Genç kız alımlı dimdik elini sıkar Atatürk’ün

-Teşekkür ederim efendim siz nasılsınız?

Celal Bayar telaşla uyarır,

-Eğil, eğil elini öp. Hiç siz nasılsınız denir mi?

-Rahat bırakın kızı. Şimdiki gençlik böyle. Bende böylesini seviyorum.

Aida Pamuk, o zaman Mortoyan Park Otel’de dansa ilk kez gelmiştir. Onun genç kızlığa ilk adımıdır.

Biraz önce ortalık karışmış, garsonlar koşuşmuş, tam karşılarında otuz-kırk kişilik masa hazırlanmıştır. Atatürk masanın başına oturur, göz göze gelirler.Biraz sonra yanındakilerden biri gelir, Antuvan Martayan’dan izin ister Madam Pamuk , gözleri ışıl ışıl anlatıyor: ’Biliyordum zaten ,bekliyordum çağıracak diye. Uçarak gittim’’ Hayrandır hem fiziğine hem gücüne. Okulda hep arkadaşlarıyla konuşurlar.

Dansa kaldırır Atatürk, vals yaparlar. Sofrada iki saat boyunca Avrupa gençliğini, izlenimlerini konuşurlar. Türkçesini kutlar. Ayrılırken bir dileği olup olmadığını sorar. Sağlığınız efendim dedim. Nereden bilirdim, bir süre sonra onu kaybedeceğimizi. Keşke bir anı isteseydim. Ama bu da bir anı değil mi, yıllar sonra kapım onun için çalınıyor.