*

Çoğu zaman içimde adını bilmediğim bir ses vardır. İsimlendiremediğim bir duygu , tanıyamadığım bir yüz.

Hava hafiften hüznü esmeye başlar, sokaklar Sonbabahar’a kucak açar... yapraklar yerlerde...
Yağmur dallarda hüzzamdan vuruyor...

Ellerim modası geçmiş eski mantomun cebinde, alıp başımı sarı bir mevsimle gezmeye çıkarım. Neyi ararım
İçimdeki kimsesizliğime sarılmış yalnızlığım bana arkadaş, dolaşıp dururuz o sokak senin bu sokak benim.
Bir tanıdık yüze , bir eski dosta rastlamak isterim bazen, ne çok isterim içimdeki yalnızlığımı paylaşmak için.

Kimi kez bulurum, kimi kez ellerim boş dönerim. İşte o zaman tek tesellim odamdaki anılarla dolu köşelere sığınırım. Duvardaki resimler, dolapdaki kitaplar, albümler, defterler...

Saatlerce öyle dalarım ki ; bir kitabın sahifelerinde hangi iklimde, hangi şehirde veya hangi çağda dolaşır dururum. Bir an bütünleşirim o beldelerle .
Değiştiğimi hissederim ... mutlu olurum, bazen farkında olmadığım ılık yaşlar iner sahifeler üstüne işte bunlar acemi şairin duygularıdır, kitabının sayfalarına sığınan ve sıcaklığında kitabının arkadaşlığını arayan. Oysa ne çok dostmuş bu kitaplar ...

Sonra duvardaki resimler ; bana bakan gözlerde , babamın sesini dinlerim ve diğerlerinin ...
Oysa ne çok mutlulukmuş onlarla geçen zamanlar.

Zaman öyle geçip gider...zaman düşünmek zamanıdır artık. Gözlerim resimlerin gözlerinde öylece dururken uçarım bir an o eski günlerde dolaşırım kafamda bin bir düşüncelerle hatıralarım geri döner usuma...
derin dahada derinlere dalar giderim.

Tüm mutlu anılarımı yaşarım yeniden.

İşte acemi şairin yazdığı ve istedikleri kalemim ve defterim en sadık dostum olmuştur. Su gibi ekmek gibi muhtacım onlara.

Yazarım, yazarım bir şelale olur kalem parmaklarım arasından dökülen.
Bitmeden acemi şairliğim , duygular yoğunlaşacak gözlerimde, ben yine sisler arasında devam edeceğim yazmaya... Oysa başarabilirsem yazmayı , kaç yürek benim kalemimden haykıracak sislenecek gözleri.

Ama ben bıkmadan yazacağım tüm inadımla... nasılsa tüm başarıların yolu acemilikten geçmiştir her zaman.

Bense acemi şair aynı yolu takip ediyorum. Bıkmıyorum yazmaktan, okumaktan, denemekten...

Aygün Deniz 21.10.2021