Yeniden doğmak.
Yeni doğmuş bir bebekten can bulmak.

Yeniden nefes olup havaya karışmak.

Yeniden hayata karşı kapanan gözlerimin umuda açılması

Yeniden yeni bir yerden başlamak, başa dönmek istiyorum
Annemin tabiri ile bir bağ bozumu
Kutlu bir Cuma
On altı yaşıma
Yedi Ekim sabahına...


Lütfen Tanrım!
On altı yaşım öncesini bana tekrar armağan et!..

’beni baştan yarat!..’

Bana bir hayat bir çocukluk daha bahşet!

İmkânsızı dilemek bu olsa gerek!

*

"Anne mumlara üflemeden önce dilek tutmalısın"

Tamam; Minik Yağmur’um
Dileklerim senin gibi ömrüme gülücük olup yağacaksa hemen tutuyorum!
Ama;
Bekle Yağmur sakın mutluluk olup yağmak yok!
Önce dilekler.


Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım!
Bir avuç toprak oldun yine ömrüm bir an ellerimde, ve gözbebeklerim de.
Uzaklara açılan bir manzara ne güzel hayaller, ne güzel hayatlar cıvıl cıvıl şen şakrak
Aynı masada yemekler yenilen kahkahaların bir birine karıştığı sesler bitmeyen bir şarkı gibi!


"Anne dilek diliyorsun değil mi?"

"Anne anne anneeee duysana beni!"


-Hıhımm bekle Yağmur!
İçimden diliyorum sessiz ol!
Başlıyorum sen duyma bunları!


Sevdiklerimin var olduğu yeni bir başlangıç olan
Bir ev istiyorum eski evimiz gibi, çatısı akan, dumanı tüten kardeşlerimin olduğu


Annem babam komşuya gittiğinde kardeşlerim ile kavgalar etmek
Ama sonra sarılıp aynı yer döşeğinde soba başında kediciklerimiz gibi birlikte uyumak!"
Sabahın ilk ışıkları ile annemin kahvaltı hazır haydi uyanın sesi ile uyanmak.


Yokluğun dans ettiği evimizin bahçesinde salınarak gezen
elleri Nevruz çiçeği kokan annem.
Başı dik elleri nazenin kadın!

Hırçın atlarını boz kırlar da koşturan, hiç okşamasa da yüzüme gölgesi ağır gelen saçlarımı.
Akşam ellerinde huzur ile dönüşünü beklediğim babam...
Var olduğunu bilmek güzel Di.


"Ama anne güzel dilekler tut içinden"
"Bak! yine kirpiklerin ıslandı..."

-Dalmışım, bekle tekrar başlıyoruz
tamam mı? Yağmur...


" Kapat gözlerini anne"

-Bir gökyüzü düşlüyorum Yağmur...

" Anne var ya..."

" Balkona çıkıp bak!"

"İşte orada"

-Öyle değil! Yağmur!

"Peki Nasıl anne?"

-Karanlığa rağmen aydınlık olan

"Haaa, anne yıldızlar ile dolu olan mı?"

-Öyle bir şey işte...


"Bir gökyüzü çizeceğim anne sana
Gündüz bile yıldızların gözüktüğü ve bir yeryüzü.
ikisi arasında köprü olan rengarenk bir gökkuşağı
Yağmur yağarken ellerinden tutup Gökkuşağından geçirip seni yıldızlara götüreceğim!.."

"Yeryüzüne minik minik papatyalar çizip büyüteceğim.
Beyaz papatyalardan altın sarısı saçlarına taç yapacağım"

"Kiraz ağaçları çizeceğim anne"

"Kirazlardan küpe de takarız değil mi?"

-İçinde kurtçuk da olursa takarız Yağmur.

"Dur!
Tırtıl çizeceğim onu da yıldızlara götürelim mi? Anne"

-Götürelim,
sonra kelebek olur kanatlarına tutunup belki de uçarız

Uğurböceği de olmalı uç uç yaparız.

"Anne üzümde çizeceğim sen en çok üzüm seviyorsun"

"Uğurböceği de var üzümlerin üzerinde Sarı ve kırmızı"

"Sarı Uğurböceği senin olsun"

"Kırmızı Uğurböceği benim olsun anne!"

-Açayım mı gözlerimi yağmur?

"Açmaaaa anne açma!"


-Eeee hadi ama yağmur başka dileğim yok!

"Anne var!"

-Ne var ki yağmur?

"Anne sen bazen ağlıyorsun.
Sen hiç ağlama diye, sana gülen yüzlü bir anne çiziyorum.
Çünkü ben sen ağlayınca üşüyorum!
Bir güneş çizeceğim dünyadan daha büyük
Hiç bir gölgenin düşmediği, bulutları olmayan…
Kocaman çizeceğim ki, doğan güneşi herkesi ısıtsın en çok da seni ısıtsın anne…"
Hep üşüyorsun ya, artık üşümezsin değil mi? anne..."

-Hayır üşümem sen sarıl bana!
Senin olduğun bir dünya da ben üşümem imkânsız:)


Sen benim içimi ısıtıyorsun hiç bir güneş senin kadar sıcak olmaz ki,
Hiç bir dünya senin gönlün kadar geniş,
Hiç bir yıldız senin gibi parlamaz
Ve hiç bir sevgi senin gibi mutluluk olup ıslatmaz beni!
Yağmur olup sen yağ benim avuçlarıma
Güzel kızım.



"Anne seni çok seviyorum"

"İyi ki benim annemsin"

"Aç gözlerini anne"

"İyi ki doğdun anne"



Ben değil sen iyi ki doğdun Yağmur

"Ama anne bu gün senin doğum günün"

-Benim doğuşum senin dünyaya gözlerini açtığın an idi...
Biz beraber doğduk.

"Aaaa anne sende mi sekiz yaşındasın?"

-Evet, Yağmur ben de sekiz yaşındayım

Güldü, ve çok güldü. gözleri yağmur, yağmur doldu,
ışıl ışıl parladı.
Önce sarıldı sonra yanaklarımdan öptü
Canıma yoldaş yanıma arkadaş oldu.

Beraber sekiz mum’a üfledik

Mutluluğun resmini çizdik yüzümüze

"Gülümse anne "


Bazen de gülmek gerekir çocuğunla çocukluğunca
Aklında ki olumsuzlukları bir an unutup
Onunla geleceğe adım adım yürümek ve güzel hayallerle berâber büyümek.


"Gülümse Yağmur "



#hüzünlükent


Görseldeki resimi çizerek yanıma gelip
iyi ki doğdun anne diyen
Minik kızımla oluşan hayallerden