(Bu savunma, Askeri Yargıtay Daireler Genel Kurul Kararı’ndan alınmıştır.)

Sayın yargıçlar,

Türkiye’de ve dünyada görülmemiş bir yargılama usulü ile karşı karşıyayız. Bu davanın bu kadar hızlı sonuçlandırılmak istenmesi, olay daha anlaşılmadan, yukarıdan gelen emirlerle çoktan verilmiş bir kararın formalitesini yerine getirdiğinizi gösterir. Benim hakkımdaki kararın üst düzeydeki sıkıyönetim komutanları tarafından verildiği o kadar açık ki, normal hukuk usulleri dahi ayaklar altına alınmıştır.’’

Erdal Eren, bu sözlerle başlıyor savunmasına. Yargılamanın, askeri hiyerarşik emirlere bağlı kalarak yapıldığını söylüyor. Çünkü tanrılar kan istiyor. Ve devam ediyor:

’’Benim hakkımda peşin bir yargılama yapıldığı son derece açıktır.Nitekim benimle ilgili olayın ertesinde Genel Kurmay Başkanı’nın ’’çoktandır idam olmuyor, bazı kişilerin idam edilmesi gerek’’ şeklinde bir demeç vermesi benimle ilgili idam kararıdır. Ve bu konuda ulaştırılan emirlerin açıkça dışa vurulmasıdır.

Ben bir olay içerisinde kasten bir eri öldürmedim. Benim bu şartlar içinde bir eri öldürmek siyasi inancıma da terstir. Kaldı ki, eğer isteyerek öldürmüş olsaydım, bu öldürme olaylarını sürdürecek durumdaydım. Her şeyden belli olduğu gibi sadece heyecan ve panikten dolayı iki el ateş ettim. Tabancada beş mermi vardı ve ayrıca yedek şarjörde doluydu. Askerlerin hepsi hedef sınırlarım içinde olmasına rağmen ne öleni ne de başkasını öldürme kastım olmadığından ateş etmedim.’’

Eren’e göre her türlü demokratik hakkın, ayaklar altına alındığı şu dönemde, baskı ve sömürüye karşı çıkan, halkın mutluluğunu isteyen herkes bu tür uygulamalara muhataptır. Erdal Eren, hayatta olmayan arkadaşlarına saygı görevini yerine getirmeyi masumane bir eylem olarak nitelerken meşru olmayanın sıkıyönetimin kendisi olduğunu vurguluyor.

’’Bugün beni ve devrimcileri yargılayabilir, ölüm cezası verebilirsiniz. Fakat bu ilelebet sürmeyecektir. Bir gün halk mutlaka iktidar olacak ve eski düzeni yargılayacaktır. İşte o zaman doğru karar verilecektir.’’