Nasıl düşlüyorsun, nasıl hatırlıyorsun bilmiyorum bu soruya zaman olarak gelinceye kadar yıllar geçti, ardı arkası çözülmemiş yılları tek başa yaşarken, kendi kusurlarıma göz atma cesaretimi de kullanarak yıllara uzanan düşüncelerle kasılıp kalıyor bedenim.
Bilmem hatırlar mısın art arda sıralanan yılların devamı durdurulamayasıya bir hız kazandı aslında.
İnanılası gibi değil zaman son yıllarda umurumda değil, ne takvimin farkındayım ne de pazar günlerinin gelip geçmesinden,

Bir şarkı mırıldanıyor araç radyomdan, "bir sevda değil," diyor hırpalayan bir güçle.
Oysa yıllarımı sarmalayan bu anlayışla kendi kendime verdiğim hükümler vardı, çoğu zaman nefesimi kısan, oysa sevgi adına edilen yeminler vardı, ardı arkasına gecele boyu ağladığım zamanlar vardı.

Geniş bir yelpaze bu yaşamın içindeki düşünce sapmaları ile var oluşa sadece eğildiğim düzenin kurallarıydı sevgi adına vaz geçemediğim saygıydı aslında kırılıp düşen anıların kopuşlarının ardından bakışım.

Çoğul gözyaşlarımdı ardı ardına kopuşan zaman dahil edilerek.
Sanki dünleri yosunlar kaplamıştı, birbirinden ayrılamayan düşünce farkları ile nefes almanın zorluğu yine sevgiye dahil oluyordu.
Mustafa yılmaz