TOPRAK ANA
Toprak Ana… Hem can verir hem kaybettiğimiz canları koynuna alır.
Çevrenize bakın. Bize hayat veren, can veren her şey topraktan gelir. Sebze, meyve , bitkiler, baharatlar ve ruhumuza hitap eden bin bir renkli çiçekler. Ama en sevdiğimiz can parçalarımızı kaybedince, yine onları toprak anaya emanet ederiz. Onun şefkatli kolları sarar, alır kucaklar. Belki yine bir gün, bir çiçeğin dalında, bir meyvenin tadında, geri döner bilinemez.
Canımız kadar sevdiğimiz ormanlarımız yandı, günlerdir. Yüreğimiz yana yana dualar ettik, çabuk söndürülsün diye. Toprak bütün canlıları kül olarak aldı koynuna, bekliyoruz, bu küllerden yeniden doğacak ağaçları. Şimdi sıra yağmurlarda. Yağmur ve güneş bu topraklara düşen tohumları yeniden canlandıracak. Bir süre sonra, doğa dostu büyük gönüllü insanlar fidanlar dikecek, büyütecek. Ama gidenler geri gelmeyecek. Bir ağacın yetişkin olması yıllar sürüyor. Yakılan ormanları görebilmek belki çocuklarımıza, belki torunlarımıza kısmet olacak.
Bu günleri tarihe yazalım, onlar okusunlar, ders alsınlar, özenle korusunlar, orman yangınları için gerekli söndürme uçakları alsınlar. Havadan ve karadan çalışacak en bilgili söndürme ekipleri kursunlar. Bu acılar bir daha yaşanmasın. Toprak yine canlansın, insanlara can versin.
SEVİL AĞTAŞ