Erkan yücel bir devrimci olarak tarihin içinde dövüştüğünü biliyordu. Kısa süreli, bilemediniz bir ömrün sınırları içinde gerçekleşecek başarıların umudunu hiç beklemedi. Tarihin motoru sınıf mücadelesidir ve ezilenlerin zaferi kaçınılmazdır. İnsan oğlunun uzun ve büyük serüveni bir gerçeğin kanıtlarıyla doludur! Yenilgiler, gerilemeler, başarısızlıklar, döneme ilişkin sorunların ağırlığı , hiç biri bu tarih bilincinin duvarında gedik açamaz.

Halka güven ise zaten ancak bu tarih bilinci temelinde yükselebilirdi. Erkan Yücel’i, tiyatrosunu sırtına yükleyip Maraş’ın, Pazarcık’ına. Antalya’nın Gazipaşa’sına, Söke’nin Avşar’ına Adana’nın Ceyhan’ına, Tunceli’nin Körtan köyüne götüren güç herhalde buydu: Halka güven. 1980 Sonrası Ankara’da yerleşik bir tiyatro salonuna sahip olduğu zaman şöyle bir değerlendirme yapıyordu:

’’Hizmet alanımız hiç bir zaman değişmedi. Aynı sorumluluğu Anadolu’daki seyircimiz içinde duyuyoruz. Sanatımızın düzeyini yükseltmeyi amaçlarken bu ana hedeften hiç bir zaman ayrılmıyoruz.’’

Vicdan.

Erkan Yücel, Ankara’da düzenli bir tiyatro yapma olanağı bulduğu gün, Anadolu’daki emekçiye hesap verme zorunluluğunu duyuyor. Tiyatrosu emekçiler içindir. Emekçileri unutmayacaktır. Sanatının düzeyini yükseltiyorsa, onlar için yapmaktadır bunu.

Ablası Nermin Alpman anlatıyor:

’’Erkan’ı zincire bağlı olarak getirdiler. Yüzü gözü hurdahaş. Ama morali yüksekti. Polis geldi. ’’Sen çok dinlendin, artık tekrar alacağız.’’dedi. Erkan gayet soğukkanlı ’’Hay hay’’ dedi.

’’Buyrun işkenceye’’, yanıt: ’’Hay hay’’.Bu çocuksu bile denilebilecek iyimserliğin korkunç dönüştürücü gücünü, ancak Erkan Yücel’i tanıyanlar anlayabilir.

Erkan Yücel’in büyük sanatçı olduğu konusunda tartışma yok! Büyük tiyatro oyuncusu, büyük sinema yıldızı. Hayır o anlamda değil. Düzenin parlattığı, üç g,ünde yıldız yapıp, adını neonlarla yazdırttığı cinsten değil. Dişiyle, tırnağıyla, darbeye, işkenceye, yasaya karşı direnerek yarattığı bir sanatçı. Halkın sanatçısı! İşçi sınıfının sanatçısı! Aynı zamanda kimsenin büyüklüğünü inkar edemediği!

En verimli çağında kaybettiğimiz Erkan Yücel’e bin selam olsun!