Ben benleyken iyiyim.Sessiz kal mak sesizliğe kulaç atmak,yarın
lara bakmamak.Kaçmak ,varlığı hiçlikle karşılamak.Karanlıkta kal
mış geçmişi silmek.Ne muhteşem
olurdu.Oysa ben bir insanım.
 Sosyal yaşamın bize getirdikleri
götürdüklerinden daha az.Karışık
körelmiş duygularla bakmak ne
zor .Her gün yaşanılan umutsuzluk
ve akrebin hiç durmadan yelkovanı
kovalaması, takvimde yaprakların
eskimesi. Zamanı yakalayamamak
bir güvercini iz düşümünde uğur
lamak son görevi yapamamak, anı
anlayamamak ne hüzünlü.
  Bu yüzden sırf bu yüzden inatla
tutunmuşken yelesinden hayatın
bırakmaya hiç niyetim yok. Sarsa
da iğreti sarmaşıklar bedeni ne
hayallerime dokunur ne düşlerime
kirli elleri Yansada İbrahim’i yaka
cak ateş gibi yangınlar,sağ çıkarım bilirim. Ne Musa’yım Firavunu yok
edecek.Ne Yunus’um balığın kar
nında tevekkül edecek. Ne Nuh’un tufanında mücadele verecek.Ve ben bir insanım.Ne gücüm ne de ilmim vardır Hızır gibi.Bilirim bekle
mek hayatın en acı hali.
 Tek bildiğim gerçek hayat sevmek
le başlar ve severken hayatı,veda
ile biter.Kısa bir an,ömürde yarım
kalanlar.Ve ben bir insanım sabır
ilmi denen yerden gelirim.Şu yalan
dünyanın sonu hiçlikmiş sonunda
yoklukla gidilecekmişbilirim. İnsanı bir ağaca benzetirim. Ne kadar çok
dalları var ise o kadar aile bireyleri
var.Can gelen tomurcuklar ve sür
günler yeni neslin habercileri.Hiç
durmadan içten içe üretmeye ça
lışırlar . Bahar gelsede gelmesede.
Gücü kökündedir. Aslını ve atalarını
bilir.En sert iklimde nice fırtınalarda
yetişir koca koca çamlar.Sen olmak
iste kayaları deler geçer sende bir hayat başlar. Bilirim büyük insanlar ne kadar badireler atlatırlarsa eğer
o kadar büyük olurlar.Gölgen yeter  ulu çınar,çam,meşe,gürgen,kesta ne.Bir gün ölsen bile iz bırakan var lığınla  mirasın insan-ı kåmile. Kåh olur balta sapı,kåh olur senden bir sandalye.
  Ve ben bir insanım hergün doğar
güneş bilirim .Seni tanısada,tanıma sada.İnansanda İnanmasanda.Gi den dünün ardından yeni umutlarla doğar.Sırf bu yüzden tutunurum ha
yata.İnsanlık büyüsün gelişsin diye
varlığımı koyar yarınlara ulaşsın
diye.Bilirim ki uçurtmalar gökyüzü
semalarını arşınlarken rüzgara di
renir gögüs gerdikçe yükselirler.
 Ve ben bir insanım kudret elinle
var oldum.Gelme sebebimi bilirim.
Bu yüzden yılgınlık göstermem.Ça
lışır, didinirim. Bu gün var olacak ,
yarın ölecekmiş gibi.Minnet etmem
dünyaya bu gün yer yarın aç geçirir
im.Hayatı sever,varlıklara saygı gös
teririm. Dedim ya ben bir insanım.