Kelimelerimin matemine bayraklar çektim,içli,içli.Solgun duygularımın örtülü üzerine dualar indirdim.
Mühür yemiş yüreğimin paslı kilidine umuttan zırhlar gerdim.Açılması için ezeli sözümü hatırlattım ruhumun gerdanlığına.
Küflü anılarımı havasız bırakıyorum kolilerde.Üstüne Fatiha’lar okuyup ötelere gönderiyorum.
Miadı dolan yılların sırtına veda elbisesi giydirip,el sallıyorum en vedasından.
Emekleyen umut pıtırcıklarını zemzem suyuyla suluyorum.Bereketine bereket yağsın umuduyla.
Akıl ile kalbin nişan töreniyle adımlarımda bir heyecan yumağı oluşuyor kendimi bildim bileli.Kendimi tanımaya yabancı kaldığım yıllardan utana sıkıla helallik istiyorum.
Nişan hazırlığında okuduklarımın ve yazdıklarımın yardımına nankörlük edemem.Kollarıma girip değişik deryalarda yüzdürüyorlar beni.Yüzme korkum,ve acemiliğim olsada.
Paslı kilidin şifresini ezberletiyorum ruhumun katlarına.Katlara cilalar çekerek giriyorum gönlümün deryalarına.Son nefese dek sürecek meşakkatli,gizemi saklı bir uğraş.
-Neysen osun azizim.Hangi kimlik kartı seni ahirette dokunulmaz kılar insanı.
-Vicdan insanın aynasıdır.Hakiki göz aradığını bulur.
-Sevginin rotasından sapan şaşıp kalır.
-insana en ama en yakın varlık Rabbine her zaman dua çerçevesinde yaklaşmak.
-Umut yağmurunu yüreğimizin yamaçlarına her zaman yağdırmak.
Zamanın günlerle yarıştığı şu dönemde azimle, inançla hayatın ipine asılmak,her nefesin hesabının verileceği şuuruyla yaşamak.Huzurla başını yastığa koyup,Cemal ve Celal sahibinin huzuruna çıkacağımız günü sabırla beklemek.
Korlaştıkça yanan,yandıkça korlaşan yüreğin cilasıda kalın olur.Ağlar yürek damarların,kan bürür göz damarlarını.Nutku tutulur insanın,kelimeler kör düğüm.
Canı kesilir azaların.Dünya zindan.Acının beline oturmuş kalp kemal yolunda cilayı yedikçe yer.Her cila pasları tuz buz eder.
Öyle devasa kapıların açılmasına düçar olur ki paslı kilit,hem kapının büyüsünü bozar hemde kendi pasını parlatır.Elmas değerinde
hassas ruhlu yürekler ortaya çıkar.