İnsan bazen duygularını ifade etmekte aciz kalır, gönülden akıldan çok şeyler geçer de susar, yutkunur, boğazı düğümlenir, kızarır, bozarır, dil tercüman olmaz hislere. Gece olur renkler silinir siyaha döner her şey. Uyursan sen geceyi bitirirsin, unutursun her şeyi. Eğer uyumazsan gece seni bitirir, kendinle baş başa kalırsın, düşünceler, hayaller fora olur açık denizlerde. Gecenin en ıssız, en kesif karanlığı bil ki aydınlığa gebedir. Sanki güneşi müjdeleyen sabah ezanına yakın İmdada ilham yetişir, şiir olur gönülden dökülür nağmeler. Kim olduğu bilinmeyen meçhul bir sevgiliye gönül bohçası açılır ama nafile çünkü öyle biri yoktur. Belki bu dünyadan göç etmiştir ya da dünyaya daha gözlerini açmamıştır. Şiirime şimdi sözü bırakıyorum.


ARA BUL

Vereceğin cevabı bekliyorum,
merak ediyorum ne diyeceksin?
istersen evet de istersen hayır,
tanıyınca beni çok seveceksin.

altın çamura düşse olur mu pul?
darda kalır mı tevekkül eden kul.
ele gizliyim, sen beni ara bul,
bunca zaman nerdeydin diyeceksin?

yüz yüzeyken söyleyemem bunları,
dilim lal olur, sevmem zor sonları.
boş ver unut gitsin tüm olanları.
tanıyınca beni çok seveceksin.

mutlu günleri uzaklarda görme,
umudun şakağına mermi sürme.
bir ömür beklerim gelmezsen gelme,
tanıyınca beni hak vereceksin.

güneş olup doğamadım yüzüne,
aldanıp kandım cilvene, sözüne.
şimdi yan yan gönül aşkın közüne,
sanma ki bir daha zor güleceksin.

eğer ben kötüysem tenezzül etme,
susma, cevap ver fazlaca bekletme.
Sanadır bu ilgim tereddüt etme.
değerimi sonra fark edeceksin.

Orhan ŞENTÜRK