Ben kötü biriyim. Bencilim. Karasızım. Şımarığım. Dünyayı önüme serseler memnun olmam. Çirkinim. Kabayım. Agresifim. Öfke sarmışsa bedenimi kimseyi düşünmem. Sorunluyum. Ağlağın tekiyim. Zayıfım. Acizim. Korkağım. Canım nasıl isterse öyle davranırım. Çocuk gibiyim. Sıkıcıyım. Anlayışsızım. Acımasızım. Deliyim. Aptalın tekiyim. Bana katlanması o kadar zor ki, kaçma isteği uyandırırım herkeste. Yalnız kendimi düşünürüm. Her birini düşünüyor gibi göründüğümde bile aslında kendimi düşünürüm. Sorumsuzum. Kirliyim. Kibirliyim. Hiçbir işi düzgün yapamam. Cimriyim. Berbatım. Aptalım. Aptalım. Aptalım ben.

Ben kötü biriyim. Ve bunları daha içten söylersem, belki beni rahat bırakacaklar

Fakat birinin yüzüme sağlam bir tokat atıp gerçekliğe döndürmesi gerekiyor beni. Ciddi anlamda silkeleyip çıkarması gerekiyor zihin dünyamdan yol göstermesi gerekiyor. Bana kontrolü öğretme konusunda, tüm bu seslerden daha acımasız birini bekliyorum ben. Asla toz pembe bir hayal değil, olmadı biliyorum

Bu yüzden, tilki. En az benim kadar kötü birine ihtiyacım var. Penceremin değişmesi lazım.
Ben güller çiçekler açsın demiyorum, kahroluruz ama birlikte oluruz. Şu üç günlük dünyada, benimle boğulup, benimle yanar mısın?