Öğrenme Korkusu

Küresel korkular, salgınlar ve davranış kalıplarını düşünelim!

Paradoks şu; "İnsan, bilmediğinden mi korkar, yoksa öğrenmekten mi?" Gözlemlerime göre, bilmediğinden korkmak var ama daha fazlası da var! Öğrenmekten korkmak! Öğrendiğinde oluşacak şoktan korkmak! Bütün enerjisini- ömrünü sarf ettiği bir şeyin, aslını öğrendiğinde tüm çabalarının boş olma ihtimalinden korkmak! Çünkü bilmemekten kaynaklı korku, öğrenme ile pişmanlığa dönüşebilir ve bu korku ile öğrenmeyi, şuur altı reddedecek! Doğruluğu bilinmeyen kabullerin tamamının, çöpe gitmesinden korkmak! Yüzleşme korkusu, bilinmeyenin korkusundan çok daha etkili.

Zihinsel sorunu, çelişki ele verir ama çelişki üzerinde durmayı da zihin, öğrenme korkusuyla engeller! Zihinsel yazılımda sorun varsa, veri kaydı da çelişkili olur! Yani asıl sorunu gizleyecek şekilde kayıt yapar zihin. Başka çaresi de yoktur! Bu durumun öğrenilmesinin, çözüme faydası da yoktur! Yazılım hatası, varsa sürece bağlı gelişmiştir! Hatanın giderilmesi, sürece bağlı olsa da "Geri dönülmez akşamın ufku" gibidir. Süreç, ilk insan ile başlar; aktarıla aktarıla gelir! Gen aktarımının üzerine, bireysel ve toplumsal kazanımlar eklenir ama esas yazılım, yeterli değil ise kazanımların kaydı da sağlıklı olmaz! "Küresel sarmal" işler; tüm kazanımlar, yazılımın hatalarını koruyacak şekilde kaydedilir!

Sarmaldan çıkmak, kolay olmadığı gibi imkansız da olabilir! Bu durum, öğrenme korkusunun nedenine işaret eder! İnsanlığın çıkmazı bu! Küresel bir sarmalın, esaretinden kurtulma çabası bile olmaz! Aksine durumun farkına varma korkusu, daha da artar! Birey, kendi iradesini terketmek zorunda kalır! Kendi değiştiremeyeceğini düşündüğü zihinsel durumunu bile koruyamaz! Çelişkiler yumağında kendince küçük mutluluklar ve teselliler arar ve dehşete düşünce zaten "Aciz" olduğunu, istese de bir şeyler yapamayacağının bilgeliğiyle, teselli nasihatleri verebilir! Herkesin hali aynı olduğunda belki bundan huzur çıkacağı zannı olabilir! Standardizasyonu istemenin, arka planı!

Son tahlilde; öğrenme korkusu, öğrenilince doğacak muhtemel pişmanlığı sadece erteler! Yüzleşme, acı olabilir! Bu hastanın iyileşme süreci gibidir! Süreç çileli olduğundan katlanmak istenilmez! İğneden korkan çocukları bilirsiniz! İyileşmenin iyi taraflarını, iğnenin geçici acısından kaçmaya tercih eder! Aşıdan kaçan çocuklara benzer, sarmaldan kurtulmak için yüzleşmekten kaçan insanlar! Nereye kadar? Bir zamanlar meşhur "Alkadras hapishanesi", kaçmak imkansız! Çözüm beklentisi için örnek veriyorum; buradan kaçışın tek yolu, oraya düşmemek!

Saygılarımla,

Ahmet Bektaş