Metin Altıok “Bir Uyumsuz Rastlaşma” adını verdiği grafik- şiirinde şöyle der:

“Yangınlardan geliyorum dedi adam ve yangınlara gitti yanık
Depremlerden geliyorum dedi kadın ve depremlere gitti yıkık”

Ünlü şair, iki dizeden oluşan bu şiiri yazdıktan kısa bir süre sonra davetlisi olduğu kültürel etkinliğe katılmak için gittiği Sivas’ta, diğer konuklarla birlikte ağırlandığı Madımak Oteli’nde çıka(rtıla)n yangında duman misali göğe yükselmişti.

Ve…

“Üşüyorum” demişti zindanda, Avşar’ın Kızılaliler Oymağından bir Sivaslı; yoğurt kaselerinde yetiştirdiği maydanozların yeşilliğine sarınıp.. Sonra bir gün, sonsuzluğun sahibi çekip almıştı onu, yılanların cirit attığı bu köhne âlemden…

Bağrı yanık Anadolu toprağında yanan da biziz, üşüyen de… Tıpkı Doğu Türkistan’ın büyük ozanı Kureş gibi.. Ne diyordu pîrimiz:

Ghalibiyet marshini éytmey turup,
(Galibiyet marşını söylemeden)
Wetinimdin bu zulum ketmey turup,
(Vatanımdan bu zulüm gitmeden)
Pütün dunya Uyghurni bilmey turup,
(Bütün dünya Uygur’u bilmeden)
Meni öldi démenglen hey ademler,
(Bana öldü demeyin len ey insanlar)
Men ölmidim, ölmeymen, yaq ölmeymen; Kuresh ölmeymen.
(Ben ölmedim, ölmem ben, yok ölmem ben; Kureş ölmem ben)

Sözün özü; ister Türkiye’de olsun, ister Türkistan’da… Ölürse ten ölür, canlar ölesi değil!.

Aziz Dolu Atabey
Serik - 2018